Notizen ut'n Harvstmaand

 

tropfensonne, drüppensünn
över uns — wo drüppst du hin?
weetst du't sülven? — 'neemhen fallt
din sik oplösen gestalt
wiet ut wirklichkeit un welt —
"...träumend, wie der tropfen fällt"

 



de sünn geiht
in'n heven ünner,
de mit ehr utneiht in't Narms.
nix weet
heven un sünn
vun de lerrig wiednis vun'e nacht, de op uns töövt.



 

püük oprullt un tosamenbunn
wat vun'n summer överbleev —
in koppeln stormt de bünnel nu
dat feld daal, kaamt in fohrt, stoppt
un staht still vörn woold, in den momang,
'neem in't allerbinnerste
dat eerste blatt fallt.


 

wagenspoorn wied un sied
mit'nanner in stried,
as de ganze welt,
deep in'n acker foolt,
in't slachtenfeld;
dat teel sühst nich.
liekers weetst, dat liggt
jichens bi den düüstern woold —
düt chaos hett en richt.

denn alle weeg in't leven sünd
en teelbewusstes labyrinth.


een bi een

utneiht, schoonst tosamenpackt,
liggt de rulln tohoop un snackt
vun den dag, de jüst noch weer,
vun'n dau, vun't nevelmeer
un swiegen vun de sünn;
vun summer, de ehr anfang weer
un vun de aarn — weet se nix mehr.
dat liggt nich in ehr künn.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet