Notizen ut'n Harvstmaand


de spalten pahl

in sik terbraken, höllt he doch
den draht, de an em hakt;
wat reet em twei? wo lange noch?
wat wünscht he? is sien last to hooch?
dat is, wat keeneen fraagt.


de witte boom

he steiht alleen mang all dat gröön
un is keen deel dorvun;
he steiht, dat een sik an em lehn
un dochen röögt em binnen keen.
sien seel is ies. he will nich blöhn,
ja nich mal, wenn he kunn.


mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet