 |
vun Antje Heßler Dannenboom
or Ficht? Söök mal dat Wort "Ficht" in't plattdüütsche
Wöörbook. Dat gifft dat nich. Dor gifft dat blot Dannen or Dannenbööm.
Kannst di nich verdoon, of sik dat üm Fichten or Dannenbööm hannelt!
In uns Gegend sünd dat so un so meistens Fichten. Dannenbööm
sünd de Utnahm, de sünd woanners to Huus. Se höört alltohoop
to de Familie vun de Nadelbööm. Wenn ik nu wat vun de Dannenbööm vertell, geiht dat egentlich ümmer üm Fichten. Alleen bit 35 verscheeden Orten Fichten gifft dat. Statt Bläder hebbt se gröön un veerkantig Nadeln. De fallt in Winter nich af. Se blievt fief bit acht Johr an de Bööm. In't Fröhjohr drievt de Dannenbööm ut de Spitz vun jedeen Telgen niege Nadeln.
De
Nadeln waßt ut den Telgen un sitt up en lütten Stööl. (Bi
de richtigen Dannen kaamt se glieks ut de Telgen.) Ut de Nadeln maakt man Badeöl.
Dat rüükt De Dannenboom hett vele Vördele för de Minschen. He waßt gau ran. Sien Holt warrt geern as Möbelholt un Buholt nahmen. Ut astloses junges Dannenholt maakt man för Gitarren un Geigen dat Deckenholt. Bi't Klavier bruukt man dat Holt för den Resonanzbodden. As Brennholt is dat Dannenholt ok goot to bruken. An de Bööm waßt
Kienappels, dor sitt de Samenkoorns bin. De Samenkoorns hebbt Flünken. Dormit
warrt se vun den Wind verstreut. Wenn de Kienappels vun de Fichten riep sünd,
hängt se na ünnen. Bi de echten Dannenbööm staht se na baben.
De Katteker nascht geern den Samen un puult se ut de Kienappels.
De Dannenboom is dat hele Johr gröön. He is smuck antokieken. Dor hebbt de Minschen düssen Boom, den Dannenboom, to ehr'n Wiehnachtsboom maakt. An Hilligavend warrt he smückt un in't Huus halt. So harrn se in de graue düster Wintertiet wat Gröönes in ehr Stuuv.
|
Wi kennt all dat Leed: O Dannenboom, o Dannenboom,
O Dannenboom, o Dannenboom,
O Dannenboom, o Dannenboom, |
As jedeen Johr stünn an Wiehnachtsavend
de Dannenboom alleen in de Eck vun de Wohnstuuv. Sien Telgen weern swoor vun al
de Zuckerkringel, de Kenkenkoken un anner buntes Backwark. De Lichten weern al
daalbrennt. He weer dorüm n'beten trurig. De Huusfru harr em so smuck maakt.
Twee Dag vör Wiehnachten hebbt se tohoop Wiehnachtsleder sungen un Gedichten
upseggt. De Kinner hebbt ehr Geschenke kregen un sik
Aver dat höölp unsen lütten Dannenboom nich. Dat weer so düster un so still in dat Huus, he fööhl sik so richtig eensam un verlaten. He weer ganz trurig. Blot de Kater keem em mitünner besöken. Dor höör he mit eenmaal wat rascheln. Denn höör he wat piepsen: "Is de Luft rein, sünd de Lüüd ut Huus?" wisper dor en liese Stimm. "Dat süüht so ut", anter en anner fiene Stimm. Dor wöör de Dannenboom twee lütte Müüs wies. "Kaamt man her un leist mi 'n beten Sellschop", meen de Dannenboom. "Denn köönt wi doch tohoop Hilligavend fiern." Dat leten de Müüs sik nich tweemal seggen. "Ik haal noch gau en poor vun mien Kollegen!"
Dat
weer en Piepen un Rascheln in un ünner den Boom. Se hebbt fröhlich tohoop
fiert. De Müüs turnen in den Dannenboom up un daal. De Dannenboom nick
mit sien Telgen vör Freud. Un denn wöörn de Müüs de Zuckerkringel
un de Kenkenkoken gewohr. Se harrn vun de Turner
Twee
Daag na Wiehnachten keem de Familie wedder na Huus. De Kinner wulln glieks in
de Stuuv un den Dannenboom plünnern. "Halt, halt", reep dor de
Modder. "Ik gah toeerst un denn kümmt uns lütt Anne. So as wi dat
utmaakt hebbt." Lütt Anne mit den Teddy up den Arm stölter in de
Stuuv. Aver wat kreeg se dor to sehn! Blots ehr Marzipanpopp ohn Kopp un de Schau Wenn uns Dannenboom harr snacken kunnt, harr he wiss seggt: "Blievt dat neegst Johr lever to Huus!" |
De
Dannenboom (Fichte) 
O Dannenboom,
o Dannenboom,
bannig
freut. De lütt Deern kreeg enen Teddy. Aver en Dag vör Hilligavend güng
de Familie ümmer up Reisen. Nu stünn de Boom dor ganz alleen in de düster
Stuuv.
De
Kinner wüssen al vörher, dat dat na de Grotöllern güng. De
Fru kunn sik nich dörchsetten. Ehr Mann bestünn dor up, dat de hele
Familie bi sien Öllern Hilligavend fiert. Aver as Kinner so sünd, de
freuten sik al up den Hilligavend bi Opa un Oma. De harrn noch so'n Dannenboom,
de dreih sik bi dat Leed: "Stille Nacht...." In de Spitz vun den Boom
sweevt en smucken Engel un up de Telgen leeg 
Engelhoor.
ee
Hunger kregen un störken sick nu up dat Zuckerwark. Dor reep mit eens uns
Boom: "Laat mi aver de Marzipanpopp un de Schaukelpeer heel! De höört
de Kinner to!" As de Müüs nich höörn wulln, reep de Dannenboom
den Kater to Hölp. Huusch weer de ganze Spuuk vörbi.
kelpeer
ohn Been hüngen noch in den Boom. De annern Saken harrn de Müüs
upknabbert. Ünner den Boom legen noch Krömel un anbeten Schokoladenkringel.
De Müüs harrn ganze Arbeit leist.