Een spinnt ümmer! vun Antje Heßler Annerletzt stünn mal wat över de Spinnen in't Blatt. Is schon gediegen, dat de mehrsten Lüüd sik vör de Spinnen ekelt. Dorbi sünd dat doch hoch interressante Deerten. Wenn een sik överleggen deiht, wodennig de ehr Nett kunstvull spinnen doot. Wo gau dat geiht un wo smuck dat mitünner an't Enn utsehn deiht. De Huusfruun dorgegen sünd as för dull achter de Spinnen her. Tüügt doch en Spinnennett in de Wahnung as nich goot reinmaakt. Ja, un denn sitt ik enen Morgen in Gedanken verloren in mien Kabinett. Seet dor doch wohrhaftig ünnen in de Eck en Spinn. Kann ja wull nich angahn, harr doch eerst gründlich reinmaakt. Se weer man twoors ganz lütt un nüüdlich, aver nich to översehn. Wenn ik trecht weer, dat harr ik mi vörnahmen, sull se glieks verswinnen. Irgendwat hett mi denn aver dorvun afbröcht, un ik harr de lütt Spinn reinweg vergeten.
En poor Daag güngen vörbi, bit de lütt Spinn wedder mien Upmarken up sik tröök. Ganz nerrn, in de büterste Eck harr se sik en Nett spunnen. Se seet dor gedüllig up de Luur. Worüm sull se egentlich verswinnen? Ik harr in de Twischentiet beslaten, se dörf blieven. Nu güng ik jeden Morgen neeschierig in mien Kabinett. Se seet ümmer noch up ehr Nett un luur. Ik dörf bloot nich luut warrn. Al de lüttste Larm leet se furts in enen Ritz verswinnen. Mit de Tiet aver hebbt wi uns so aneenanner wennt, dat wi meist Frünnen worrn sünd. Eenmal leep se sogor över't Finsterbrett. As se mi aver gewohr'n de, leet se sik gau an en langen Faden hindaal un verswunn furts in ehr Versteek.
Intwüschen is se al gröter worrn. Mütt doch wat to
freten geven in mien Kabinett. Enes Dages meen ik, se müß
enen Namen kriegen. "Tekla", de Naam gefüll mi goot.
Un de lütt Spinn harr seker ok nix gegen den Namen. För mi güng nu dat Sinneren över de "Spinnerie" los. Wat harr ik doch al allens över de Spinnen leest un hört. En Geschicht in dat Leesbook ut mien Kinnertiet füll mi wedder in: Rövers weren achter enen unschülligen Minschen her. He leep üm sien Leven. Mit enen lütten Vörsprung un mit letzt Kraft fünn he enen Höhleningang, wo he sik versteken kunn. Korte Tiet later harr en Spinn ehr Nett dorvör weevt. As de Räubers dat Nett gewohren deen, menen se: "Dor kann he nich binnen sien." Se löpen wieder. De Spinn harr mit ehr Nett den Minschen dat Leven reddt. Hüüt morgen seet mien "Tekla" wedder fien up
ehr Nett. Ik kunn se mi genau bekieken. Se weer hellbruun un harr
lange düstere Been. Sowiet as ik dat rutkregen heff, weer mien "Tekla" en Huusspinn vun de lütten Oorten. De Huusspinn höört to de Familie vun de Winkelspinnen. Mit latinschen Naam heet se "Tegenaria". Se buut ehr Nett, en Trichternett, geern in de Ecken un Ritzen vun Ställ un Hüüs. Se kümmt eerst in Düstern rut, blifft aver meisttiets in de Neegde vun ehr Nett. Fallt en Fleeg oder Käfer in ehr Nett, waart de nich as bi de annern Spinnen utsuugt. Se maakt de Dierten lütt un maakt enen Brie dorvun. De Mahltiet duurt dorüm ornlich wat länger. De Huusspinnen köönt bit to söß Johr oolt warrn. Dat gifft över de Spinnen ok allerlei Redensoorten: "In't Nett gah'n", oder "he spinnt", een is "spinnefeind", een warrt "inspunnen". Männichmal warrt een ok wat "vörspunnen". Ok gifft dat enen Ooltwieversommer, dor hebbt de Krabbenspinnen wat mit to doon. Mi dücht, de Spinnen speelt in uns Leven en grote Rull. Dorbi
lang nich ümmer de Slechtste. Fangt se doch ok lütt Untüüg
un Krabbeldeerten. Kloor schient mi ok, een vun uns beiden spinnt ümmer. |
Text un Fotos: Antje Heßler
|