Vun de lütte Ierdkrööt

Opschreven vun Rudi Witzke

"Igit! Igittegit! Gewörm!! De Welt is vull Igiitts!" Is de Welt vull dorvun? Wohrhaftig un würklich?
Krieg man en Kind in't Bett, wenn an de Deck en dicke Wulfspinn sitt! Igiiitt! Dat ward woll nix. Ok wenn een weit, wo deinlig so'n Deert is. — Vörsichtig muttst de Spinn in en Bessen upnehmen un ut dat Finster schüddeln. Un denn muttst bi den Lütten blieven, bit he slöppt. Negsten Dag schull de Buttscher buten maal na Spinnen söken un villicht dat Netz vun een Krüüzspinn finnen un dat nau ankieken un villicht later nateiken.

"Dat hett se in een Nacht buut? Kiek maal, överall de Kleevdruppen! Un wo genau de Speiken! Dat kunn ik nich!" So kommenteert de Butscher denn villicht dat Krüüz-spinnennetz. Villicht wunnert hei sik, wat de Spinn so hooch twüschen Heven un Ierd buun kann. Un dat allens ut eigen Föden. "Un hier fangt se uns de klevrig Fleigen weg?"

Jungs an'n Strand mucht ik to geern wiesen, wo schöön so een Ohren-Quall utsüht, mit de se achter de Deerns herschesen un den Gibberkraam jüm in Båådantåg to stecken. Dat hebbt de Deerns nu gor nich geern un is ok lege Tierquälerie. Un dat wull ik jüm schon mit wat ernster Wöör kloor maken.

Un wat is dor ünnen in de Wischen an de Dieken bi uns Teigelie loos? Dor is Musik!
För Lüüd, de Igitt nich loswarden köönt, is dat dor nix. Kumm man avers mit! Dor schwemmt de Groote Grasfrosch, Kröten un Molche. Waderjungfern, ut de maal Libellen warden, sünd dor in'n Diek up Jagd nu Stickling un ok lütte Kröten. Gräsig seihn se ut mit her Tangen un dat grote Muul.

Drei Jahr later suust se as Libell över dat Wader un jagt na Fleigen un Brummer. Un wi freugen uns an de Flugkünst vun ditt Deert.

Woans geiht noch dat Konzert vun den "Großen Grasfrosch"? "Quaak! Quaak! Quaakakaa!" De Nacht dörch! Dat nervt! Up Latinsch heit de Frosch "Rana". So röppt he ok "Ranaa-ranaa! Raaah!". Dat nervt ok!

Un "die Kleine Erdkröte" nöömt de Dertenkunnige latinsch "Bufo Bufo". Kiek di man dat Foto nau an: Bufo Bufo! Is dat nich en nüdliche Bufo? Wat för schöne güllne Ogen!

Bufo heit se in alle Spraken up de Welt. So seggt de Chinees to ehr, de Russ wi un alle annern. De Minschen hebbt sik einigt, Derten un Planten latinsche Naam to geven, dat een glieks weit, wat meint is. Un ehr Sang? De Kröten-Sang? Keen Gequaak! Se fleit tirillieren in hoge Töön, maal beten höger, maal lütt beten deiper, maal lieser, maal luder! Dat "Triili!" maal körter, maal länger. Un wenn twei togang sünd, denn is dat wohrhaftig een Konzert, einfach schöön! Ehr Tirilieren in'n Choor is as een Musik ut een anner Welt.
Ik denk, dat ik nu vun een Frosch un en Krööt vertellen kann un nüms Igitt! seggt. Wi müßten maal vun de Derten in de Dieken mehr weiten. So hett uns Jung een groten Kasten buut, half Terrarium, half Aquarium.

In ditt bannig grote Terra-Quarium harr hei vele Derten insett. Un een Morgen wull en Grote Grasfrosch een Ierdkrööt an de Wäsch. Inge hört, dat dor wat nich stimmt. Nix as hen! Dor kiekt noch de Achterbein vun de lütter Ierdkrööt ut dat Muul vun de Grasfrosch. Se hett ehr reddt un de Krööt ut den Frosch tågen. De Frosch keem to Sekerheit in en Weckglaas.
Denn keem uns Jung ut de Schaul un Mudder bericht, wat sik begeven harr. Dor strahlt hei, un Mudder verstünn em nich. Dat wull hei ja jüst nawiesen, dat de Kröten in ehr Amphibien-Schuul-Rebett jümmer weniger warden, wenn de Groten Grasfrösch överhand kriegen un Kröten freten.

Wi hebbt hier all lange Tiet in Stockelsdörp ünnen an de Dieken vun de Teigelie en grooot Schuul-Rebett för Amphibien. Feucht-Biotop heit dat hüüt. Uns Jung hett dat mit upbuut un pleegt. Störk weeren keen bi uns up de Eck bi't Poggen- un Molch-Reservaat, Ravenkreihn un Reihers ok nich, liekers verswünnen de Ierdkröten.

Nu harrn's den Bewies: De Grasfrösch makten sik en gaude Mahltiet.

Denn tröök de Jung doch'n Flunsch: He harr dat nich fotografeert, dat mit de Krööt un den Frosch. De Bewies fehlte! Den Foto-Appraat harr he blangenbi leggt. Mudder weer aver to upregt, en Foto to maken. Redden un Fotografeern? Een vun beides kunn se bloots. Un Inge hett Bufo reddt.
Uns Jan bleev korte Tiet beten suur: Bewies is allens, süß is nix! För uns aver is dat en blieven Erinnern an Bufo mit de gülln-swatten Ogen un Rana mit dat grote Muul, mit de wi een Tiet tosamenlevt hebbt.

Un dat is Rana up de Luur; un jümmer is de lütte Bufo in Gefohr. Eenmaal kunn Inge ehr redden.

Up de Zirkelspitz
Krööt an den Stratenrand
du ahnst ehren Dood

All reddt
un nüms seggt Igitt