Jan Flink

...vörstellt un fotografeert vun Antje Heßler

Wat, ji kennt Jan Flink noch nich? Denn warrt dat aver hööchste Tiet, dat ji em kennen lehrt. Denn helen Sommer un Harvst hett he meist jeden Dag bi mi inkeken. Mitünner keem he al morgens to'n Fröhstück, mal to de Meddagstiet un mennigmal ok an'n Nameddag. Flink un lies keem he ansliekert. Mitünner hett he mi richtig verjaagt. Bald harr ik klook kregen, dat de Visiet na sien Hunger güng. Ik heff em aver nich blots in mien Goorn drapen. Oftins huusch he koort vör mi över de Straat un nehm denn ümmer den glieken Weg. Eerst över den Drahttuun na den Walnuttboom un denn klatter he wieder över de hogen Bööm in mien Goorn. Sien rot-brun Rock mit den buschigen Steert weer nich to översehn.

Jan Flink, mien dääglichen Gast, is en lütten Katteker. Al in't Fröhjohr heff ik em in mien Goorn sehn. He turn in de Bööm rüm, bargdaal mit den Kopp na ünnen, un jaagt as de Blix dörch den Goorn. Dor heff ik mi al ümmer bannig över siene Klatterkunstücken freut. Mitünner keem he nich alleen. Denn harr he ja wull sien Fründin mitbröcht. De beiden susen üm de Wett den Boomstamm up un dal, ümmer achternannern her. Al bi't Tokieken kunnst küselig in'n Kopp warrn. Denn seten se sick gegenöver. Nu wackel Jan Flink bannig mit sien buschigen Steert, slöög em up un dal un denn güng die Jachteree wedder los. Eenes Daags weern se sogor to drütt. Jan Flink harr enen Mitbewarwer kregen. Wedder güng de Jachteree los: jümmers den Boomstamm up un dal. Ganz baben in Boom seet de Fru un keek sik vun dor dat Speelwark an. De annern beiden jachtern üm de Wett. Jeder wull de Fru hebben. De Jachteree in den Boom duur so lang, bit en boots hindaal full. To'n Glück harr he sik nix daan, he suus glieks wieder in den neegsten Boom.

Vun de Tied an weer Jan Flink alleen in'n Goorn. He harr bannig veel Tovertruun un keem immer neger an't Huus. Ik heff em mal ne Nutt or en lütt Stück Pletten hinsmeten. Toletzt keem he sogor up de Terrass. Ik harr mien Spaaß an den lütten Kerl. Sien Freten nehm he in de Vörpoten un sett sik dormit hin. Denn leggt he den Steert över sien Rüüchun wies dorbi sien witten Buuk. So knabber he den Kram up. Dorbi dreih he den Pletten in sien Vörpoten, dat söög meist ut, as wenn he lütte Hannen harr. Sien Döss lösch he dorna immer an de Vageltränk.

Enes Daags, ik seet an'n Fröhstücksdisch un harr de Terrassendöör up, weer Jan Flink in de Stuuv. Ik heff mi bannig verjaagt. He keek mi mit grote Ogen an, as wull he seggen: "Hest ni ok wat för mi to'n Freten?" Gau güng ik in de Köök un hol wat. Dormit mi dat nich wedder passeer, pack ik enen lütten Vörraat up de Finsterbank. Jan Flink harr tokeken.

An'n annern Dag, ik seet wedder an'n Fröhstücksdisch, klöter dor wat mang miene Bloompütt. Ik keek hoch. Jan Flink weer dor, he harr sik al sülfst bedeent. Dat güng so wiet, dat he sik de Pletten sogor ut dat Pakeet puult hett. Dat wöör mi denn aver doch to dull. De Tüüt mit de Pletten keem wedder na binnen.

Nu, in Harvst, sorgt he för sik sülven. In den Naversgoorn steiht en Walnuttboom un bi mi steiht en Hasselnuttboom. Dor finnt he noog to'n Freten. Man höört dat richtig knacken, wenn he sik en Nutt utpuult. Ünner den Boom liegt achterna luder leere Nuttschalen.

Is he denn satt, warrt Wintervörrat anleggt. Mit en Walnutt in't Muul jachtert he dörch den Goorn, kratzt gau en Lock in de Eer un versteekt de Nutt. Un denn suust he wedder na den Nuttboom un plückt de neegst Nutt. Müch mull weten, of he se all wedder findt. Ganz seker nich. Ik heff in't Johr dorna al mennigeen Walnuttboom in mien Goorn utbuddelt. Den harr ganz seker Jan Flink plant.

In de Wintertiet bedeent he sik ok geern mit Vagelfutter ut dat Vagelhuus. Denn mütt de Vagels ehr Freten mit Jan Flink delen. Wenn he kümmt, stuuvt de frechen Lünken uteenanner un fleegt mit groten Larm flink in de Heck. Dat is to drollig antokieken, wenn vun Jan Flink denn de rode buschige Steert ut dat Vagelhuus hangt. De letzten söten Krümel vun den Lünkendisch, den Boomstuppen, lickt he ok ümmer geern af. De Lünken kriegt bi mi up ehrn Disch ümmer Pletten (Swiensohrn!).

Sogor Appels staht mit up sien Spieskoort. Sülvst Poggenstöhls mag he geern. Bi mi steiht in Winter en Appelkist fien mit Zeitungspapier todeckt up de Terrass. Un in de Appelkist liggt mennigmal en anbeten Appel. Eerst dach ik, dat weer en Muus. Aver de anbeten Stell in den Appel weer för Muustehn to groot. Un eenes Daags heff ik Jan Flink in flagranti erwischt.

Nu heff ik juuch minen Fründ Jan Flink vörstellt. Dat weer mi en Vergnögen! Villicht hebbt ji genau so veel Freud an em as ik. En poor Biller heff ik ok vun em maakt. Weer aver gor nich so eenfach, de Kerl is gor to gau. Mitünner harr ik blots noch den Steert up dat Bild.

Jan Flink sin Sippschap

De Katteker is en Nager. He höört to de Familie vun de Hörnchen. He hett en rotbrun, mitünner ok düsterbrun, Fell. Sien Läng is 20-35 cm, dorto kümmt noch de 20 cm lange Steert. Bit to tein Johr kann he oolt warrn. Överall in Europa is he to Huus un is sotoseggen en Charakterdiert in uns Land. Meist all Lüüd mucht em lieden. Grote Kunstmaler hebbt em sogor maalt (t.B. Albrecht Dürer). Dat gifft männig Speeltüüch, dat em liek süht. De Kinner möögt em geern un hebbt al immer mit em speelt. He is en richtig Speeldiert.

Dat smucke rot- bit düsterbrune Fell un de buschige Steert sünd sien Markenteken. De Steert deent em nich blot bi't Klattern as Stüür, he bruukt em to'n Balancieren. In Winter is dat ok en warme Todeek för em. Wenn he vun Griepvagels or Marders in Boom jaagt warrt un sik redden mööt, bruukt he sien buschigen Steert as Fallschirm. He lett sik denn eenfach vun de böberste Boomspitz hindaalfallen.

Neven den Marder is he de best Klatterer up de Welt un kann vun Boom to Boom springen. Mit de Krallen an sien "Finger" kann he sik goot fasthollen. Ünnen up de Eer kümmt he mit bit 5 m wiede Sprünge vöran. Wenn he sik verpuust un ok bi't Freten geiht he in "Männchenstellung" un wiest uns sien smucken witten Buuk.

Ok de Fruunslüüd hebbt an sien smuckes, rotbrunes un weekes Kleed Gefallen funnen. För enen Pelzmantel müssen 110-120 Katteker ehr Leven laten. Dat dörf hüüt nich mehr sien, dor passt de Natuurschutz up.

De Katteker is en Eenzelgänger. He is över Dag aktiv. Blot in de Poorungstiet kann man em to tweet sehn. Denn jaagt de beiden up un üm de Bööm achtereenanner her.
To'n Leven bruukt he 35-80 g Freten an'n Dag. Up sien Spieskoort staht Nööt, Poggenstöhl, Eckern, Appels, Dannentappen, selten Vageleier. Man kann seggen, he is en "Allensfreter". Aver ohn Water kümmt he nich ut. An'n leevsten knackt un fritt he aver Nööt. He mutt nich na'n Tehndokter, so as de Minschen. Sien scharpen Nagetehn wasst ümmer wedder na. Mit sien gode Nees rüükt he dat Freten al över gröttern Afstand. So findt he ok in de kole Johrestiet de Nööt wedder, de he inbuddelt hett.

Leven deit de Katteker in enen ut Astwark un Telgen buten Kobel. Süht meist as en lütte Kugel ut un hett den Ingang vun ünnen. Oftins övernimmt he ok en verlaten Heister- or Kreihennest un polstert sik dat warm ut. Dor blifft he in de kole Johrestiet mehrere Daag binnen. Winterslaap höllt he nich. To'n Schutz leggt de Katteker so nöömte Schattenkobel an. De sünd aver nich utpulstert. Dor kann he denn bi slecht Weder ünnerkrupen. Meist so, as wenn wi in Wald en Schutzhütt upsöökt.

In den Hauptkobel kaamt denn mitünner al in Januar de jungen Katteker up de Welt. En Wurf hett 2-5 Junge. Se sünd nackt un blind un warrt bit to söss Weken vun de Modder versorgt. Twee- bit dreemal in't Johr kriggt de Kattekerfru Kinner.

All in Harvst verbuddelten Nööt un Eckern findt de Katteker ok mit sien gode Nees nich wedder. So sorgt he dorför, dat so männig lütt Boom in neegst Johr wassen deit. He is also nich blot en smuck Diert, he is ok en nützlich Diert. He plant niege Bööm.