Dat Kruut för'n Hornung: Ackerschachtelhalm vun Anke Nissen Equisetum arvense Familie Equisetaceae = Schafheugewächse = Schachtelhalmgewächse ![]() |
| |
Anner Namen: | Ackerschaftheu,
Ackertännchen, Ackermännchen, Bandwisch, Fegkraut; Kandelwisch, Kannenkraut,
Kantenkraut, Katzenrocken, Katzenschwanz, Katzenstiel, Katzenwedel, Katzenzagel,
Katzenzahl, Pferdeschwanz, Reibisch, Rossschwanz, Rosswedel, Ruug, Rugen, Schabrausch,
Schachlelhalm, Schachtelheu, Schäfzenheu, Schafrusch, Schafteheu, Schaftheu,
Schafheu, Schafstroh, Schaftelen, Schaffthew, Schnagt, Scheuergras, Scheuerkraut,
Zinngras; Zinnheu, Zinnkraut, Unnet, Unger. Plattdüütsch Namen: Hollkruut, Kattensteert, Katzensteert, Kannenkruut, Feegkruut, Lütten Schachtelhalm, Negenknee, Ruuchsteert, Rugsteert, Schaaprisch, Schaapruusch, Schüürgras, Tinnkruut, Zinnkruut. (altohoop 54 Namen) | |
Sammelt warrt: |
Triebe, vun'n Mai bet Juli | |
Warrt bruukt: |
| |
So
warrt't anwennt: |
| |
| ![]() | |
![]() Dat gifft ca 32 verschieden Schachtelhalm-Oorten. As Heilplant is de Ackerschachtelhalm de wichtigst. För dat arzneilich Bruken warrt de Plant vör allen ut China inföhrt. Ackerschachtelhalm hett enen swarten, schnuurförmigen
Wörtelstock. Vun den gaht vele Sprossen na baben. De latiensch Naam Equisetum sett sik tosamen ut equus = Peerd un seta orrer saeta = Hoor, Borste. Dorto passen denn de Namen: Pferdeschwanz, Rossschwanz, Rosswedel... | ||
![]() |
| |
Al in de Antike
is Ackerschachtelhalm as Mittel to'n Blootstillen bruukt worrn. De Naam Equisetum
dükert to'n eersten mal bi Plinius up. He weer de Meen, dat de Kraft vun
disse Plant so groot weer, dat se al Bloot stillen kunn, wenn de Minsch de Plant
blots in de Hand höll. Leonhart Fuchs schrifft in sien"Kreutterbuch" 1543:
| ||
|
![]() | |
In de Leipziger Drogenkunde steiht över Ackerschachtelhalm orrer Pferdeschwanz:
Kneip schrifft, dat en Tee vun dit Kruut
He is de Meen, dat besünners de Dämpfe vun't Zinnkruut gode Help bringt. In en Märken över den Ackerschachtelhalm warrt vertellt, dat ganz ünnen an de ünnerst Wörteln güllen Kieselsteen hangt. De Minsch, de disse Kiesel an enen bestimmten Dag, in en bestimmt Nacht utgraavt, för den Minschen is groot Riekdom wiß, as to'n Bispill ene gode Oorn. In'n Huushalt is Schachtelhalm orrer Zinnkruut veel bruukt worrn. De Plant hett veel Kieselsäure in sik, dorüm is se goot to bruken to'n Poleern vun Zinn-Geschirr, Beker, Vasen, Teller . . . | ||
![]() |
![]() | |
Vun buten kann dit Kruut mit helpen bi't Behanneln vun slecht heilen Wunden:
To'n Baden sull man 200 g Ackerschachtelhalmkruut för een Bad nehmen.
| ||
![]() |
![]() | |
Ackerschachtelhalm-Diät Bi en Geburtsdagskaffee harr ene junge Fru enen Ordner mitbröcht, in den ik en Gedicht över unsen Ackerschachtelhalm funnen heff. Leider weet ik nich, wokeen de Autor is. In't Plattdüütsch bröcht hett den Text Ludgerd Lüske. Dank wees em dorför! |
Zinnkraut Ich
zähl zu "Ackerschachtelhalm" Ich helf'
als Tee dem schwachen Magen, Ich stille
auch leichte Blutungen Sehr wertvoll sind
auch Zinnkrausdämpfe Der "weise Kneip" und beste Ärzte, Man nennt mich "erstrangiges Pflänzchen", Alltäglich nur 1 Gramm verjünget; | Tinnkruut Ik
warr tau't Hollkruut räket Ik help as Tee den
schwacken Magen, Ik still ok lüttke Blöderei; De Hollkruutdamp geiht däget ran Beste
Dokters un dei wiese Kneip Man
nöömt mi "dat üpste Pläntken", Dages blots 1 Gramm maket jung, |
![]() |