Langs
den Drägerweg
vun Antje Heßler
De Biller köönt Se per
Klick vergröttern! Torüch kaamt
Se denn mit'n Zurück-Knoop vun den Browser.
To'n Anhören hier klicken:
Lesen deit Antje Heßler in Holsteener Platt.
De Drägerweg is en Rad- un Wanderweg an de Wakenitz. Rechts
un links blang den Drägerweg breden sik wiede gröne Wischen
ut. Unsen Spazeergang güng dörch bunte Sommerblomenfeller.
Immen un Hummeln un anner lütt Insekten summen ümher.
En
lütt Wanzenfleeg seet up en witt Doldenblööt vun de
wilde Möhr un leet sik dat goot smecken. Se keek uns mit ehr
groten roden Ogen an. Se weer nich to översehn! Dat is en Schmarotzerfleeg
un se höört to de Familie vun de Raupenflegen. Se leggt
ehr Eier op Raupen un de Larven leevt vun de Raupen.
Grashüppers sprüngen uns vör de Fööt. Bottervagels
gaukeln vun Bloom to Bloom. Dat Waldbrettspeel harr to Recht sien
Naam. Dat speel mit uns in de Ellernbüsch Versteken! Ik harr
mien leve Not, den smucken Bottervagel för en Bild tofaten to
kriegen. Ümmer flatter he wieder un wieder un ik leep achterna.
Dorbi haken sik Himbeerranken an mien Büx fast. De Beeren lüchen
mi rot an. Dor heff ik mi eerst eenmal en poor plückt un in Mund
steken.
Dat
weer en so richtig schönen Sommerdag. Vun wieden kunnen wi grote
Deerten up de Wischen utmaken. Seker weer dat Veehtüüch
vun de Buurn ut Groot Grönau. En lütt Watertümpel blenker
in warmen Sünnenschien merrn in de Wischen. An't Över seten
Graugöös un höllen Meddagsroh. Se harrn den Kopp ünner
de Flünken. As se uns wies wörrn, geev en vun de Göös
furts Alarm un all recken ehrn Kopp in de Hööch.
Langsam
spazeeren wi wieder un kemen neger an de Wisch mit de groten Deerten.
Dor reep mien Mann heel verwunnert ut: "Sünd wi hier in
Südamerika? Dat sünd ja Nandus!" Un wohrhaftig, dat
weern Nandus, en Nanduhehn un en Naduhahn. As se uns wies wöörn,
kemen se an den Tuun. Sehg meist ut, as wenn se up Foder töven.
Se lepen achter den Tuun ümmer hin un her. Mit ehr groten Fööt
harrn de Nandus al enen richtigen Padd in de Wisch pett. Wi bleven
lever en Stück achter den Tuun stahn. De Nandus weern bannig
groot un harrn brede Flünken un enen langen Hals. Kunnst meist
bang vör waarn.
Dor full uns in, dat in en Zuchtgehege in Groot Grönau Nandus
to Huus weern. In dat Johr 2000 bröchen de Medien, dat welk utbraken
weern. De sünd in de frie Wildbahn heimisch worrn un jeedeen
Johr kemen welk dorto. Up de anner
Siet vun de Wakenitz in Meckelnborg leevt ca. 200 Nandus. Dat is al
sowiet kamen, dat dat Gelege vun de Nandus reduzeert warrn mutt. Sünst
besteiht de Gefohr, dat de heimischen Deerten verdrängt warrt.
De Nandu is en Loopvagel. He kann nich flegen. Aver mit sien langen
Been is he gau to Foot un kann gefährlich mit sien groten Fööt
üm sik petten. Egentlich is sien Heimat Südamerika. He hett
sik an uns Klima wennt un is bi uns to Turistenattrakschon woorn.
De Nandu dörf hier bi uns nich jaagt waarn.
De Spazeergang langs den Drägerweg hett uns goot gefullen. Wi
hebbt veel Schöönes in de Natuur to sehn kregen. Dat is
seker nich dat letzt Mal, dat wi dor lang spazeert sünd.
All Biller: © Antje Heßler
21.9.2008
|