Snacken över Snaken
(Tipulidae)

vun Antje Heßler

Hüüt will ik mal en beten vun en Deert vertellen, dat süss nich good ansehn warrt. Dorbi muttst bloots nau henkieken, dat du an jedeen Deert wat Faszineerndes finnst! So is dat ok mit de Snaken. Se sünd nich bloots harmlos, sünnern seht ok zaart un elegant ut un maakt reinweg halsbrekerischen Sex.

De Snaken warrt meistiets de Müggen torekent. Neem de Snaken egentlich genau tohöört, is noch ümmer unseker. Dorüm heet de Müggen in vele Länner un Landstreken ok Snaken. Dorbi hebbt de Snaken gor kenen Steckel un köönt nich as de Müggen steken. Oftins warrt se ok mit den Weverknecht verwesselt. Dorüm wull ok de Redensoort, "dat is en snaaksche Saak".

De Snaak hett veel verscheden Naams. So heet se Beekmück, Peermück, Langbeenmück, Stelzmück, Snieder, Müggenbock, Schoster usw. In englisch kennt man de Snaak as "daddy-long-legs" (Vaddern mit de langen Been). Dat is doch en recht passlichen Naam. De Snaak mütt de Minschen al ümmer upfullen sien, sünst harr se seker nich so veel Naams kregen.

Dat gifft so wat bi 4000 verscheden Oorden vun Snaken up de Eer. Dorvun kennt man alleen in Düütschland wull so 140 Oorden. Se warrt bit 40 mm groot, mit utbreedte Flünken bit to 50 mm. De Liev vun de Snaak is meisttiets grau bit bruun un recht slank un de Flünken sünd small. Upfallen doot de langen dünnen Been vun de Snaak. Se sünd mit so nöömte Sollbruchstellen utrüüst un köönt ganz gau afbreken, wenn de Snaak mal in de Kniep kümmt un sik bloots redden kann, indem dat se en Been oppert.

An den langen slanken Liev an't Enn hett dat männliche Deert twee Tangen un de Fru enen Stekel to'n Eierleggen. An den Kopp sünd twee grote Ogen un Föhler. Se hebbt en ganz weekes Muul un köönt dorüm blots flüssige Saken upnehmen. Se lickt geern den Nektar vun de Planten. Likers höllt sik ümmer wedder de Gloven, dat se pieken köönt.

De Snaken fleegt geern in enen Swarm an milde un warme Sommeravende. Aver ok an'n Moorn sünd se al antodrapen. De Swarm deent dorto, dat se enen Partner finnen köönt. Oftins töövt de Snakenfru al op en Männchen. Dorbi böört se de Been afwesselnd hoch. Dat bedüüt för dat Männchen: Du kannst kamen! He klattert denn up de Fru, drückt ehr de Been hindaal un lickt an ehr'n Kopp. Denn rutscht he na achtern un de Hochtiet geiht los. Dat kann en ganzen Stoot duurn. Warrt de beiden dorbi stöört, fleegt se tohoop, as wenn se aneenanner wussen sünd, woanners hin.

Dorna leggt de Fru mit ehr'n Legebohrer de Eier in natten Grund vun Wischen un ok in marodes Holt. Dat köönt poor hunnert Eier ween. Meistiets sööcht se de Neegde vun't Water. Ut de Eier kruupt Larven. Veermal verännert se sik, bit se sik verpuppt. Dorto kruupt se in de Eer oder in morsches Holt. Dorna kümmt de neegste Generatschoon to Welt un kann wedder ranwassen.

Sommermoorn 2007

De Sünn blinzel dörch de Wulken un dat weer al schöön warm. Mit Holttüffeln spazeer ik as jedeen Moorn dörch mien Goorn. Mütt doch kieken, up de lütten Deerten, de Käver, Blattwanzen, Immen, Bottervagels un Snaken den dullen Regen vun de verleden Daag goot överstahn harrn.

In dat Irisbeet harrn sik de Blattwanzen innist. Se seten to geern an de Samenkapseln vun den Iris in de Sünn. Söss gröne Blattwanzen harr ik tellt. Nu weern dor blots noch veer.

Regendrüppen hungen noch up de langen Blööd vun de Iris. Se glitzern as Eddelsteen in den Sünnenschien. En Hummel weer ok al upwaakt un brumm üm mien Kopp. Sogor en Botterliker, en Ketelböter, weer al ünnerwegens un besöch de lütten Blööm. De Sünn harr al de lütten Deerten weckt.

Aver wat weer dat? Dor seet en Snaak in dat Irisgestrüpp. Nich wiet vun ehr af seet noch en Snaak. Hören de tohoop? Un wohrhaftig, de en Snaak staaks mit ehr langen Been na de anner. De seet ganz still in't Loov vun den Iris, as harr se al töövt. Un nu klatter de eerst up de anner Snaak, drück se gegen dat Blatt un klammer sik mit den Achterliev an den Achterliev vun de anner Snaak. So bleven se en ganze Tiet, as weern se anneenanner wussen. Se müssen sik goot fasthollen, dat weer teemlich windig. Se schaukeln tohoop mank de Halme hin un her. Wenn dat man goot güng. Mit de langen Been weer dat en halsbreken Kraam!

Ik heff noch lange Tiet tokeken. Dat weer ja wull en Snakenhochtiet! Dorvun heff ik natüürlich vele Biller maakt. Aver denn stött ik gegen den enen Halm, neem sik de Snaken anklammert harrn. Dor flögen doch beid as aneenanner wussen in de Hööcht un söchen sik en annern Placken. Sull dat de Hochtietsreis sien?

För mi weer dat en groot Beleevnis. Bitherto harr ik wat Liekes blots bi Libellen sehn. Wat so'n warmen Sünnenschien doch allens bewarkstelligen kann!