Labradorit

Vörstellt vun Anke Nissen

Labradorit is en Silikatgesteen, also vör allen ut Silizium (Si) un Suerstoff (O) bildt. Vun düt Materiaal is de gröttste Deel vun uns Eerdkrust. De Tosamensetten kann ünnerscheedlich ween. In'n wiedern Sinn hett de Labradorit also veel Verwandte. Sien engere Verwandten sünd de Feldspat-Mineralien, de wichtigste un gröttste Mineral-Familie in de Eerkrust. Dat Bild linkerhand wiest en Silikatgerüst vun de Aart, as de Feldspat dat is. Blaag sünd de Suerstoffatoome, swatt de Siliziumatoome.

Bi den Labradorit sünd bavento anner Atoome, so as Kalzium (Ca), Natrium (Na) un Aluminium (Al), in den Kristall inbunnen. Eerst dör düsse Inmengeln kriggt de Steen sin schillern Farvenspeel, de so nöömte Labradoreszenz. (Dat Fremdatoome de Klöör geevt, is ok bi anner Steens so: Diamant is klöörlos, Rubin — en Diamant mit inbuute Chrom-Atoome — is rood, un Saphir — en Diamant mit inbuute Iesenatoome — is blaag.)

(Ca,Na)(Si,Al)4O8

He süht na nix ut. Binah as Schiefer. Aver wenn du dissen besünnern Steen anpuust, anhauchst — orrer licht natt maakst — orrer gor sleepst —, denn kriggst du en wunnerbor Blaag to sehen, en gröönlich, schillern Blaag.

De Labradorit hett (graad as de Maandsteen, de aver mehr witt is) as Smucksteen meist enen azurblagen, wogend-perlmuttrigen Lichtschien in de dörchschienen melkig Grundmass. Disse Lichtschien is nich scharp afgrenzt. Haucht een den Steen an orrer maakt em natt, süht een düütlich gröön-blaag Placken — so, as wenn Öl up en Waterpütt swömmt.

Tostannkamen un Farven

Labradorit is, as veel anner Gesteen ok, erstarrte Magma ut dat Binnere vun uns Eer. De ünnerscheedlichen Atome mööt in en bestimmtes Verhältnis dor ween. Dat kann direkt na en Magma-Utbrook so erstarrn, orr dat kann dör Ümformen (metamorphes Gesteen) över lange Tied tostann kamen.

Un woso schillert dat so?

Dat Schillern, dat so nöömte Labradorisieren orr de Labradoreszenz, kümmt dordör tostann, dat dat Licht an binnere Schichten vun den Kristall reflekteert warrt. Dorbi warrt de ünnerscheedlichen Wellnlängen ünnerscheedlich trüchsmeten un löscht sik deelwies ut. De Farven, de nich utlöscht warrt, geevt den Steen sin Schemer. Bi den Labradorit sünd dat mehrst de blagen un grönen Farven. Dat hett mit de typische Dickde vun de Schichten in den Kristall to doon.

Dat Farvenspeel dör Utlöschen warrt Interferenzfarven nöömt. Dat is ok de Uursaak vun dat Farvenspeel vun Sünnlicht in Pütten vun Ööl orr Benzin, vun den Metallglanz op poleerte Metallflachen orr vun den Schemer vun Perlmutt.

Hebbt Se keen Ahnung, wat Interferenz is? Denn klickt Se hier!

Geschichte

Sienen Namen hett de Labradorit vun enen tschechischen Missionar kregen, den Herrenhuter Broder, Pater Adolf. De hett vör mehr as twee Johrhunnerte an de Oostküst vun de Labrador-Halvinsel (Oostkanada) enen besünnern Steen in't Geröll funnen, de bi't Hen- un Herdreihen allerschönst blaag un gröön schillern dee.

Later hett man denn ok noch anner Fundorte entdeckt.

In de Ukraine hett man schöne buntfarven Labradorite funnen, de en dull Farvenspeel harrn, de wiesen ok geel, orangefarven orrer güllengeel Lichten. Disse sünd al 1781 in en Warkstell in Petershof bi Petersburg slepen un bearbeidt worrn. Man hett lütte Smucksaken ut herstellt. As Smucksteen hett man Labradorit nich so oft nahmen.

Wirken un Legenden

He bringt Glück, disse Steen! Dor kannst di to verlaten. Du müsst gor nich veel dor an denken, du müsst em blots — wenn't geiht jümmers — bi di hebben, em af un to mal anfaten. Dat genügt!

Na miene kloken "Hexenböker" — as mien leef Mann de jümmer nöömt — sall de Labradorit dat Zentrum för dat Sülvstheilen stark maken.
De Steen kann en beten helpen bi Stress un ok, wenn de Minsch besünners empfindsam is gegen Larm un Spektakel.
He helpt, dat du di goot utdrücken kannst, un he bewohrt di en beten vör dat Swanken vun dien egen Stimmung.

De Labradorit helpt, de Gedanken up de Reeg to bringen, ruhig un kloor to denken.