Nestbu bi de Swulken

Tokeken hett Antje Heßler

Na en stark Unwetter mit Wolkenbruch weer ik mit mien Auto ünnerwegens. Vörher weer daaglang godes Weder mit veel Sünnenschien west. Ik wull in den Niendörper Vagelpark. Up den Parkplatz stünnen nu grote Waterpütten. Ik müss mi richtig enen drögen Placken utsöken. Buten swirr en Vagelswarm üm mien Kopp. Dat weer meist as en Deepflegerangriff. Dat weern wull veerdig bit föftig Vagels. Toeerst weer ik noch gor nich wies worrn, wat dat vör Vagels weern. Denn leten se sik aver all an en groot Waterpütt daal. Nu kunn ik de lütten Vagels künnig warrn. Dat weern luder Swulken. Ik höör nu ok ehr ludes: "Mit Schiet, mit Schiet, mit Schiet..."

Mi weer nu kloor, wat sik hier afspeel. "Machen wir's den Schwalben nach, bau'n wir uns ein Nest...", dat Leed kennt wi all. Blots bu du mal en Nest, wenn dat keen Bostoff gifft. Vun't verleden Johr harrn meist all Swulken noch ehr Nest. Aver de Nesten harrn in Winter leden, weern deelwies sogor afbraken un müssen nu utbetert warrn. Eenige müssen sogor en ganz nieges Nest bu'n. De Swulken bruken dorför ganz nödig niegen Bostoff. As Bostoff nehmen de Swulken Lehm un Modder. Aver de weer na de lang Tiet mit good Weder dröög un to hart worrn. Den Bostoff, den Schiet, kunnen se sülfst mit ehr Spee nich week kriegen.

Na den groten Regen weer de Bostoff nu week worrn. De Swulken halen sik düchtig wat dorvun. Ik harr de Vagels genau vör mien Auto. Dor heff ik denn en ganzen Stoot ganz ruhig un still in't Auto seten un lustert. Dat weer to un to intressant antokieken, wa sik de Swulken den Bostoff ut de Pütt uppicken deen. Natüürlich heff ik wedder versöcht, de flietigen Swulken to knipsen.

So'n Nest vun de Swulken is doch en richtig Meisterwark. Se kleevt ehr Nesten eenfach ünnert Dack an de Huuswand oder in de Ställ ünner en Balken. Süht ut, as weer dat Nest ut Zement. As Kind heff ik mien Modder fraagt: "Segg mal, Modder, woans maakt de Swulken dat?" "Mußt mal tohöörn, wat de Swulken roopt: Mit Schiet, mit Schiet, mit Schiet!" De Swulken mischt den Lehm un Modder mit ehr Spee un lütte Grashalms un kleevt dat an de Wand. So'n Nest is richtig hart un fast. Likers mütt dat in't Fröhjohr utbetert warrn. Binnen pulstert de Öllern dat Nest för de lütten Swulken noch mit weke Feddern ut.

Hüütigendaags hebbt de Swulken dat aver swoor, enen goden Placken för ehr Nest to finn'n. De Minschen möögt dat nich, wenn de Schietplacken ünnert Dack un an de Wand to seh'n sünd. Ok wüllt se den Dreck, den de Swulken maakt, nich vör de Döör hebben. De Buurn hebbt Angst vör dat Överdrägen vun de Vagelgripp. Aver vun de Swulken un ehr Nesten an de Hüüs un in de Ställ geiht keen Gefohr ut. De Swulken dörft blieven. Dat is sogor verbaden, en Swulkennest aftohau'n.

Gor to geern harr ik noch mitkregen, wonehm de velen Swulken ehr Nesten harrn. Mööt doch wull noch Buurnhüser un Ställ in de Neegde geven. Wenn se mit den Bostoff wegflögen, weern se gau wedder to Stell, niegen to halen.