Drepen bi Corona: Wi probeert dat!

vun Wolfhard Sauerbrey

Överall kriegt de Minschen Moot un maakt de Krings wedder apen; ok de Plattdüütschkring in München truut sik! So röppt de Baas vun de Münchner Plattdüütschen sien Lü hier tosamen:

Naa Monaten Dornröschenschlaf
mööt över unsen Kring wi snacken!
Wi drägen unse Masken brav —
Corona seet uns ja in'n Nacken!
Een Meter föfftig uteneen,
verdeelt an mehr're Dischen hocken,

na klor, do sühst du mennigeen
an jümehrn Hörgeräte zocken!
Keen liesen snackt, versteihst du nich,
dorto is de Distanz to mächtig:
Erinnerst du an fröher dich?
Dor güng dat Ünnerhollen prächtig!

Ik kaam mi vör as an de See:
dor kannst to'n Bispill du de Möwen
ja hüüttodags heel einsam sehn —
en Bild to'n Jammern, kannst mit glöwen!

Hebbt de ok vun Corona höört?

Ik kenn dat noch vun fröh're Tiden,
dor seten se jo ungestört
un eng binanner, Sied bi Sieden!

Naja, de Tiden ännert sik,
Corona is so'n egen Ding —
blots so bilütten fraag ik mik:
Wo schall dat warrn mit unsen Kring?

(Mutt doch mal kieken, wat dat stimmt,
dat vun baven Godes kümmt!)

Keen toveel in de Tokunft dinkt
un sik verlaat op stillet Hopen,
markt nich, dat em dat Schicksal "linkt",
un fix is he op Schiet oplopen!

Lütte Denkpaus ——— un denn:

"Wer mutig kämpft, der kann verlieren —
doch wer nicht kämpft, hat schon verloren!"
Dat keem mi wedder in den Sinn
un bruust mi bannig in de Ohren!

Kaamt, Lüüd, maakt wieder! Nehmt ju Tied!
In eene Week, bi Storm, bi Hitten,
da is dat weeder mal so wiet:
Klock söß, in'n Pschorrhoff, gaht wi sitten!

So as de Möwen hier, mitsamt
een, de ut'n anner Huusholl stammt!