Kuddel
un Bertha:
Bertha ehr Höpen na den tweeten Schööt Bertha vertellt: Düt Jahr weer ok Ooltjohrsavend anners. Ik will nich seggen,
ene Troorfier, aver jichtens trurig! Kuddel und ik weern as 2019 bi
us Kinner: Söhn Sebastian, Swiegerdochter Melanie un Enkel Jonas.
Mehr gung ja nich. De Vörschrift is: hööchstens fief
Lüüd ut twee Huushoolte! Verleden Johr hebbt wi mit över
twintig Personen fiert. Verwandtschop, Frünnen un Navers. No
Middernacht weern se all beswipst un denn weer Danz op de Deel! Fondue-Eten is kommodig un duurt. Kuddel harr sien Mask ünnern Kinn schufft. Us sößteihn Johr junger Enkel harr ut'n Radio Pop-Musik instellt.
För Basti uns' Sebastian weer Silvester eenfach
Dinner for One un sünst nix. He hett dat ut de Mediathek
rünnerloaded un so leep dat Stück bit kort vör twölf
as Ennloslööp. Kuddel hett stüttig grient un meent, dat beid nienich ölller worrn sünd. Denn sä he to Jonas: Hest du sehn, as James dat Water ut de Blomenvaas utsopen hett? Dat weer dat Best! Kuddel drunk Beer un wi annern Wittwien. Jichenswo fröög Kuddel na Wodka un Basti sä, dat he ene binah leddige Buddel kriegen wöör, wenn he de Mask rünnernimmt. De lach. De bruk ik doch denn nich mehr! Wodka desinfiziert!"
Melanie müss lachen un fröög, worüm he de Mask
överhaupt dragen dä. Achterna vertell Kuddel Jonas ut siene Kinnertiet un von'n Krieg.
Na lütte Pausen drunk he sien Wodka un reep unvermodens: Dat
ik dat noch beleven kann!
Jonas harr noch Knallkram von't Vörjohr un hool ene Rakeete ut'n Schapp. Kort na twölf sünd wi op'n Balkon gahn. De intwüschen leddige Wodkabuddel weer de Startrampe. Jonas sä: Opa, Knallen ist ja dieses Jahr verboten, aber du siehst und hörst ja, dass sich nicht alle daran halten. Dann können wir doch auch diese Rakete abschießen! Man sagt doch, Feuerwerk verscheucht die bösen Geister! Dat Ding mutt düür ween sien. Na all Sieden schaten de Blixen in Regenbogenfarben un krepeerten knatternd. Kuddel klatschte Bifall un schree: Hau af, Corona! Laat di nich wedder sehn! Hüüt is Silvester, ik bün besapen, un dorüm sogor: Verpiss di! Ik heff mi so schaamt, dat Kuddel sowat vun sik gifft, un weer froh, dat dat düüster weer un nüms sehn hett, woans dat Bloot in mien Snuut schaten is. Büst du unklook, Kuddel? Schall de Jung solk Wöör vun di lehren? Nu holl dien Schandsabbel!", reep ik dullerhoor. Jonas keem foorts to mi, nehm mien Hand un entschüllig sien
Opa. Oma Bertha, dein Mann hat es nicht so gemeint! Bier und
Wodka haben ihn umgehauen! Ik bün froh, dat Kuddel bald mit de Impfung an is. Wieldat us Naam "Anders" is, warrt he in de eerst Reeg sien. De eerst Impfung schall anner Lüüd schütten. De tweete Schööt is för dat Immunsystem vun den Impfling sülvst. Oder so. Heff ik leest.
Villicht is de ok goot för den Lief. Na de tweete Corona-Well is Kuddel so vörsichtig worrn, dat he bloots noch an de Butenkant von sien Bett liggt. Menningmaal will ik em spören, will em in den Arm nehmen. He mummelt denn ümmer: "Later, denk doch an de AHA-Regeln!" Denn snapp ik trüch: "Do ik ja: Ankuscheln, Händchenhollen, Aalen! Överhaupt: Dat is bloots 'n Utreed vun di! Du schallst ja keene Helden mehr tügen!" Ik räch mi aver. Midden in de Nacht rüttel ik em waak und schimp: "Du snarkst so luut, dat ik keen Oog tokrigg!" Denn mutt he to Straaf siene FFP2-Mask anleggen, kann bloots op'n Rügg slapen un süht ut as en Mullwarp. Intwüschen hett he aver sien Humor wedder. Güstern meen he, wenn he de tweete Sprütt het, denn is he systemrelevant. Dat mutt nich sien, sünst schickt em de Regeern wedder to Arbeit wegen de groten Schullen dörch Covid-19. Ik weer tofreden, wenn he noog Moot torüch winnt, in mien Bett to kamen! Martin Ripp
7.1.2021 |