Maat Jan:

Knojen un klookschietern

Dat gifft se noch...

... disse Orte vun Plackeree un Schinneree, wo kole Mechanik jedeen minschliche Eitelkeit verhöhnen deit. Disse Tempel vun Vergeevlichkeit, wo Schweet un Plaag regeert un Galeerensklaaven as balzende Hohn ehr Bost uppumpen doot. Dat gifft se förwohr noch: de Fitness-Studios.

Un nix hett sick ännert, siet disse Plaag in de 1980er Johr över us kamen is. Stallone un Schwarzenegger sünd villicht in Rente, man mehr hett sick nix nich ännert. Nich dat Fabrikhallen-Design vun de Studios, nich de groten Spegel an de Wänd un ok nich de Musik, en Mischung ut Charts, R&B un dat, wat eenmol "dat Beste vun hüüttodaag" heten hett. Allens hier atent den ranzigen Rook vun "Sülvstoptimierung".

Wosück allens anfung

Mien Fro is op de Idee komen, us to usen Hochtiedsdag je een "Probe-Abo" vun so een Protein-Purgatorium to köpen. Ick hebb mien Bestet daan, dat Slimmste to verhinnern. "Mien Söten", hebb ick to ehr seggt, "dat brukt wi doch nich. Ick leev di doch, as du bist. De poor Röllchen üm de Hüften mokt mi doch gor nix ut."
Se hett mi anstiert as versteenert, denn is se upjumpt un fix in't Bad verswunnen. Beten loter hör ick en deep Snückern dör de versloten Döör. As se op End wedder rutkümmt, seggt se bloß noch twee Sätze: "De Inföhrung is morgen Klock 10. Warrt di good doon."

Mir weer fix klor, dat "Inföhrung" in keeneen Wies wat Godet heten kunn, all gor nich wenn dat üm mien Körper geiht. Man ick stunn den annern Dag Punkt 10 mit ehr vörn Schalter.

En Büxenfraag

Rene, wat us'n Trainer weer, süht vun sien kortschoren Kopp bit to siene trendigen Sneaker jüst ut as Maverick sien schwulen Flugbegleiter. He hett knallenge Marken-Sportplünnnen un en dösig Duurgrienen, wat min Fro "spitzbübisch" funn. Bit dat he mi süht.
"In Jeeeans!", quietscht he ut. "Dat deit mi furchtbor leid, man in Jeans kunn ick Se nich rinloten." Ick weer al binnen. "Dormit weern Se jo buten al överall." Ick hebb em dorup hinwiest, dat dat ok för de Plünnen vun mien Fro gelten dee. Un dorto weer ick in Besitz vun en Handdook.

"Nee, man in Jeeeeeans" — (ick hebb hier noch de Hälft vun siene "e"s weglaten) — "also deit mi wohrlich leed, man dat geiht nu gor nich. Verletzungsgefohr!" "Junge Kerl", hebb ick bi mi dacht, "een vun us twe begifft sick jüst in allergröttste Verletzungsgefahr. Un ick bün dat nich."

Man seggt hebb ick nix. Dorför mischt sick nu min Fro in. "Treck doch eenfach miene an", hett se in all Ernst vörslogen. "Möt di so etwa passen. Un ick hebb en Sportbüx dorbi." Ick reageer nich up dat betonte "ick", sünnern verklor ehr statts dat klipp un klor, dat en Mann as ick nienich, ünner keeneen Umstand, nich mol to'n CSD, en Fronbüx antrecken dee.

Fofftein Minuten loter stunnen wi vör de Geräte. De Büx seet temlich good, meent ok min Fro. "Wat so en Gummiband allens uthöllt!"

De Geräte weern fix verklort. Dormit wi in'n Rhythmus bleeven, schullen wi mit use Bewegen en Wellenlinie op den Bildschirm (keen Gerät ohne Bildschirm!) norfolgen. Op den Bildschirm geev dat en Linie mit gülden Punkte, de een dröppt, wenn een jümmers mit de Welle treckt un loslett. So een Art sportlichet Moorhuhnscheeten.

Ick hebb stantepe bald 100% dropen. Denn hebb ick mi vörnohmen, bloß noch jedeen drütten, föfften un toletzt teihnten Goldpunkt to drepen. Dat spoort Kraft un sorgt för Afwechslung. Dormit un mit en poor Ohrenstöpsel leet sick dat Fitness-Training en Tiedlang utholen.

"Arbeit an diene Haltung. Un twoors in'n Kopp!"

Dat stunn mastig up en Poster an de Wand. Ick hebb versöcht, nich forts an George Orwell to denken, un hebb mi miene Mit-Arbeiters diskret ut de Neegde ankeeken. Dat weer dat also, wat in ehre Köpp vörgeiht. Wenneer se Gewichte stemmt, op't Looprad op de Stelle peddt oder in't Dröge rudern deen — in Wohrheit arbeidt se an ehre Haltung. Un twoors in'n Kopp. Dunnerschlach!
Man gediegen: Wenneer ick se achterher in de Ümkleide drop, weern se jümmers dorbi, de Grött vun gewisse Körperdeele to verglieken. Un dat weer nienich ehr Kopp.

"Wille is en Muskel. Traineer em."

Un dat Lesen kann ok en ganz schön sportliche Haltung ween!

Dat weer ok so en Sprök an de Hallenwand. Un bi Muskeln, soveel weet ick, givt dat jümmers Toog un Gegentoog, Böger un Strecker. Een kunn hier also lernen, sien Willen to bögen oder em to strecken. Ick hebb mi dacht, dat dat nu Tied weer, to'n Strecker to wesseln, un hebb mien Probeabo forts künnigt.

Wenneer mien Fro mi hüüttodaag scheel ankiekt, ehrdat se "to Rene" geiht, bliev ick unböögt op mien Sofa, nehm mi en godet Book vör un arbeit an miene Haltung. Un twoors in'n Kopp.

Dat meent

Maat Jan.