Wiehnachsbeed

Bi tweedusend Jahr is dat nu her
wat dat eerst Maal Wiehnachen weer.

Siet de Tiet doot de Minschen luurn
dat schull doch so lang nich duurn,
dat ennelk wahr ward de groten Wöör:

"Freden op Eer".

Leev Herrgott, ik bitt Di hüüt den Dag,
dat bold nu dat ok wahr warrn mag,
un Minsch un Deert nich mehr lieden mööt
ünner anner Minschen ehr Fööt!

Arne Bruhn

In de Welt is Larm un Striet –
hier un dor un siet un wiet –
in de Welt is to veel Noot –
överall fehlt dat an Broot! –

Leggt doch mal den’ Striet bisiet –
denkt mal na –
’is Wiehnachtstiet! –
Freden wull uns Christus bringen –
as dat Wichtigst vun all’n Dingen!

Besinnt Juuch up de Minschlichkeit!
Helpt mit to uns’ Tofredenheit!
Leggt doch mal den’ Striet bisiet –
denkt mal na –

’is Wiehnachtstiet!

Hein Klüssendörp

Wiehnachten

Wi Minschen sünd so groot un klook,
glatt snacken köönt wi as en Book.
Wi kaamt mit alle Saken kloor
un finn’n in jede Supp en Hoor!

Wi lüchten rin in alle Ecken
un will’n bet an de Steerns ruprecken!
Doch warrt dat wedder Wiehnachtstiet,
legg’n wi den’ Övermoot bisiet,

denn sünd wi wedder – ach – wo geern,
de ganz lütt Jung – de ganz lütt Deern.
Uns warrt dat Hart so froh un licht –
wi höört Christi’s Geburts-Geschicht –

de Dann’boom brennt – de Leder klingen,
wi laten ’s in uns’ Harten dringen.
Un süh mal an – dat kann nich fehlen,
wi fangen wedder an to spelen

mit Poppenköök un Iesenbahn,
as wi vör vele Johr’n hebbt daan.
Dat Wiehnachtsglück strahlt hell un rein
un ganz in’n Schatten sitt nich ein. –

Nu sall ok jeder dorför sorgen,
dat dat nich blot för hüüt un morgen,
dat dat för alle Tiet so blifft,
dat all de Leev ok Wörteln drifft!

Wi will’n as Bröder an uns hanneln
un Larm un Striet in Freud verwanneln,
de Freden mööt de Welt regiern,
- denn lett dat Wiehnachtsfest sik fiern!

Hein Klüssendörp