Bremsversagen un Minusriekdom

Politische Stammdisch vun Martin Ripp

Op'n Klockenslag nöhm dat Trio an'n Stammdisch Platz. Un een Sekunn later stunn Charly, de Weert, blangen ehr un sett dat Tablett mit dat frisch zappte Beer af.

"Charly, du warrst jümmer beter!", laav Walter un smuustergrien. "Giff to, du hest dör't Fenster pliert un op uns passt! Du bruukst di aver keen Been utrieten — liekers de Konkurrenz groot is, warrt wi di nich untru!"

"Denn seggt man glieks Proost, ehrdat de schöne Schuum sik oplööst!", sä Ralf. Se proosten sik to un dään en depen Toog.

"Aaaah! — Ja, oplösen, dat geiht fix", meen Karl meist nadenkern un wisch sik den Schuum vun'n Mund, "as Schuum oplösen deit sik opstunns allens, will mi schienen — Corona, de Schullenbrems, de Weltordnung... Ehrlich, mi dreiht sik bilütten de Kopp, ik weet nich mehr, wo ik an bün. Orr warr ik etwa oolt?"

"Neenee, hest ganz recht", stüür fix Ralf, de Jüngste, "allens is anduernd so un anners un nochmal anners togliek. Allens schillert, wiest ünnerscheedlich Gesichter. Corona is vörbi, avers ok nich vörbi, un in'n Harvst kümmt dat villicht wedder, avers ganz anners, gefährlicher — Russland hett sik in de Ukraine en blödige Nees haalt un dreiht dat nu doch so hen, dat se sik later Sieger nömen köönt..."
"...un Düütschland sekert hooch un hillig Solidarität un Wapenlevern to un levert doch togliek nix!", ünnerbröök Walter dullerhoor. "Ik verstah dat nich! Gottsverdori, wenn de Russen nu nich den Donbass in een Rutsch oprullen schallt, bruukt de Ukrainers Wapen! Swore Wapen! Woso steiht Scholz nich to sien Woort? Orr, wenn he nix levern will, woso seggt he dat nich klaar?!"

Ralf mell sik ieverig as'n Schooljung. "Hier, Herr Lehrer! Ik weet de Anter!" "Na, denn segg mal!" "Also de Scholz, de will uns nich blameern. De Bundswehr hett nämlich gor keen swore Wapen mehr, de nich kaputt sünd. Dat schall avers nich rutkamen. Un dorwegen seggt Scholz, de Gepardpanzer köönt ji kriegen, dor hebbt wi aver keen Munitioon to — in Wohrheit hebbt wi gor keen Gepardpanzer mehr. He will de Ukrainers dat gode Geföhl geven, dat de Welt achter ehr steiht — dat se Moot kriegt un denn ok so winnt, ahn Wapen!"

Korl lach hartens. "Ik weet, wat du meenst! Ik heff mal an en Medikamentenstudie deelnahmen, weetst ja, vunwegen mien Blootdruck. Bertha harr mi dorto dwungen. Mien Blootdruck woor ok wat beter, un na dat Enn vun de Studie sä ik to mien Dokter, na, sä ik, dat Tüüchs is sachs good, dat kunn he mi ja verschrieven. Haha, sä he, dat Tüüchs kunn ik mi sülven verschrieven, dat weer nix as Mehl un Zucker in Pillenfoorm — ik weer nämlich in de Kuntrullgrupp west un harr gorkeen Wirkstoff nich kregen! Dat mi dat beter güng, weer reine Püschologie!"

Nu lach Ralf ok. "Du meenst, wi schulln de Ukrainers Placebo-Wapen levern un op den Placebo-Effekt vertruun?"

"Dat is tominnst, wat Scholz deit! Ik segg di, de Keerl hett Plie!"

Walter rünkel de Stiern. "Ik weet nich, wat dat dor to lachen gifft. In de Ukraine warrt Minschen ümbröcht, Städer tweischaten, Kinner warrt to Weesen un Fruuns warrt Gewalt andaan! Un in de Welt verhungert de Lü, wieldess Russland dat ukraiinsche Koorn klaut un dat, wat se nich klaun köönt, mit Afsicht in de Getreidesilos verbrennt!"

"Hest ja recht", begöösch Ralf, "avers wenn wi nich af un to de Weltlaag in't Gesicht lacht, hebbt wi gor nix mehr to lachen!"

"Un de Saak mit den Schrottkraam bi de Bundswehr", stüür Karl, "warrt ja nu beter, nu dat de hunnert Milliarden gifft! Wo veel is dat eentlich in Peanuts?"
"Een Peanut weer doch na Hilmar Kopper 50 Millioonen Mark, nich? Also 25 Millioonen Euro, denn sünd de hunnert Milliarden Euro 4000 Peanuts! Na dat is doch al wat!"
"Denn hööp man bloots, dat de Regeern de Bundswehr nich poor Säck mit Eerdnütt henstellt un seggt: Dor hebbt ji!"
"Na mit de Kriegsministersch Lambrecht kunnen se dat villicht graad noch maken!"
"Stimmt, de is ja mehr so'n Aart Rohrkrepeerersch..."

"Ji flaxt al wedder", grummel Walter, "mi is dat eernst. De Bundswehr hett dat bannig nödig. As ik noch bi'n Barras weer, dor flutsch de Kraam noch! Un hüüt is dat en Schutthupen!"

"Walter, wenn du dorbiweerst, wöör de Kraam ok hüüt flutschen! Dor bün ik wiss! Man wat is di över de Lebber lopen? So'n Schullenbarg, op den se dat Etikett "Sünnervermögen" opbackt, wosaken kannst dat noch eernstnehmen?!"
"Wohraftig! Dat is ok wedder so'n Ding mit twee Gesichter! För de Bundswehr en Vermögen, för de tokamen Generaschonen en Schullenbarg!"
"Is doch schöön, wenn een de Saak so nömen kann, as een will! Wenn Schullen Vermögen sünd, is een, de veel Schullen hett, ja ok riek! Minusriek, sotoseggen!"
"Villicht is dat de Grund, dat de Schullenbrems dor totaal versaagt hett! Bremswirkung null! De Schuulenbarg is eenfach dörflutscht."
"Ja, dat wiest, dat de Kraam ok flutschen kann, wenn uns Walter nich dorbi is!" Se kniepöögen Walter to un knuffen em fründschaplich in'e Rippen. Walter grunz. "Uns junge Generaschoon mutt dat allens mal afdragen! Wenn de denn vör Frust ehr Krüüz bi de ganz Rechten orr ganz Linken maakt, dat wöör mi nich wunnern, segg ik di!"

"Och wat, Schullen sünd doch nix anners as Minusriekdom! Villicht mutt Putin bald ok op düsse Technik trüchgriepen un dat as Sieg verköpen, wenn sien Armee sik mit halvwegs heile Huut in'n bütersten Oost vun'e Ukraine verschanzen kann! Dorbi wull he doch den ganzen Laden in'n Handstreich övernehmen."

"Dat is denn en Sondersieg, kann he seggen. So as Sondervermögen orr Sondermilitärakschoon, as he den Krieg nöömt. Mi dücht, allens mit Sonder- is en Löög!"

"Un de tokamen Generaschoon hett in Russland ok nix to lachen!"

"Un eerst recht keen Krüüzen to maken!"

"Denn wüllt wi lachen, solang wi noch wat to lachen hebbt!"

Karl heev sien meist lerrig Beerglas un sä: "Dat's dat Woort to'n Sünndag!" Un to'n Weert: "Charly, een Runn Beer op mi, un bring glieks de Skatkoorten mit!"