 |
|
vun Heinz Rehn
Een paar Daag later sitt ik an mien Schrievdisch. Vör mi de ‘Einkommensteuererklärung’. Alle Johr dat datsülbe. Wenn ik blots wat flüchtig op dat Stück Papier kieken do, stiggt mi all dat Bloot to Kopp! All de Fragen, wat se dor alls vun mi weten wüllt — gräsig! Na ja, mien Naam un mien Stüernummer heff ik henschreben. Aver denn fraagt se doch na mien Titel. Wat schall dat? Ik heff keen Titel. Un wat de Fraag mit mien Stüern to doon hett, de ik torügg hebb’n will, dat mag de Kuckuck weten.
Un wedder sitt ik dor, starr op dat Papier un simmeleer. Worum um
alls in de Welt fraagt mi dat Finanzamt na mien Titel? Dat mutt doch
en Grund hebb’n. Un denn fallt mi dat as Schuppen vun de Oogen.
Abgeordneter un Minister, dat sünd doch ok Tit Also wenn dat so is un de Lüüd mit so en Titel na Recht un Gesetz weniger Stüern betohln mööt, denn will ik ok so’n Titel hebb’n, een, de mien Stand würdigt un mi as düchtigen Kerl utwiest. Dat ik dor nich glieks op kaam’n bün! Aver nu weet ik Bescheed. Aver wo krieg ik nu op’n Stutz en Titel her? Ik heff mien Leevdag still mien Arbeit doon. Un nu bün ik Rentner, un dat is ok keen Titel. Heff jedenfalls noch nie en Breef vun’t Amt kregen, op den se schreben hebbt: Herrn Rentner Hein Rehn.
Nütt nix, heff ik mi seggt, ik will ok weniger Stüern betohln un dorför bruuk ik een Titel. Een, de mi to Gesicht steiht un för den man keen Examen bruukt. En Titel, den man so quasi op to kriggt, as de Rabattmarken bi’n Koopmann. Wedder schuul ik fraagwies op dat Wort: Titel. Mien Gedanken goht tokehr. Aver dat Stück Papier vör mien Nääs is keen Wisch. Nee, dat is amtlich un verlangt een ehrliche Antwort vun mi. Ehrlich?! Dat Wort swirrt mi miteens dörch den Kopp as so’n Brummküsel. Un denn, ik kann nix bi doon, föhrt de Kuli mien Hand un schrift in feine saubere Druckbookstaben achter dat Wort Titel: Ehrlicher Bürger und Steuerzahler! Süh so, dor harr ik mi en Titel toleggt — ohn Examen, aver
een, de ik mi verdeent heff. Un dat, gläubt mi to, is en Titel,
de sik keen Bankd Dat weer doch nich mehr as recht un billig! Oder? Wat seggt jüm dor to? 30.3.2016 |
Mien
Titel
el.
Un de Diäten, de se sik alle Maand in de Tasch steken doot, de
sünd stüerfree.
irektor,
keen Kerl in'n Landdag un keen Minister in Berlin tolegg’n kann,
ohn dat he sik sülbst lächerlich maakt. Mi aver dücht,
dat ik mi nu inne Boost smieten und den Kopp hoch drägen kann,
un ik hoff, dat ik dit Jahr all mien Stüern torügg krieg,
wieldat ik en Titel heff. 