|
An Sünnabend weer en groten Dag,
un jedereen sik freien mach:
De Dag gehöör de Mudderspraak,
so stünn dat in uns Tageblatt.
Leeve Lüüd, dat is doch wat!
En reinweg kapitale Saak!
Klick up tau'n Vergröttern!
För de Minderheitenspraken
hett de UNESCO nu beschlaten,
dat dat mit Plattdüütsch wiedergeiht,
so lang uns schöne Welt besteiht!
Wi hebbt ja de Globaliseern.
Dat weet de kloken Daams un Herrn:
Op Inglisch warrt hüüt allens "checkt",
de Mudderspraak blifft up de Streck!
Gifft leider ja heel schöne Spraken,
de kann meist keeneen Minsch mehr snacken.
So'n Spraken hölpt meist gor nix mehr...
man de UNESCO denkt an ehr!
De Daams un Herrn, de mütt dat weten:
uns plattdüütsch Spraak ward nich vergeten!
So heff ik dat tominds verstahn.
Mit Platt, dor schall dat wiedergahn.
Nu kann de Minsch ja veel besluten
un denkt denn froh: "Wir sind die Guten!"
Wat tellt (egaal, wat een beslütt):
Wokeen maakt in de Praxis mit?
Pappeer kann licht gedüllig sien.
Wi seht dat in de Ukrain':
Wat een beslütt, dat is nix nütt,
maakt keeneen in de Praxis mit!
So fraag ik mi: Wokeen snackt nu
mehr Platt? Villicht ja ik un du?
Villicht bemöht sik ja ok geern
bi UNESCO de Daams un Herrn?
Ji leven Lüüd, warrt ji dat packen,
mal sülven beten Platt to snacken?
Denn uns schöön Platt hört wiss dorto,
un geern ok in de UNESCO!
|
