Wegkieken statt henkieken

vun Thomas Baltrock
Plattdüütsch vun Anke Nissen

Wi kennt woll all den Uproop: "Henkieken statt wegkieken!" Uns Zivilcourage sall dormit anstachelt warrn. Dat is schients bannig nödig, denn de Minschen kümmert sik jümmers weniger üm dat, wat üm se rüm vörgeiht. Se föhlt sik blots noch tostännig för dat, wat in ehre egen veer Wännen passeert.

Dat giff aver en Rebeet, dor müch ik de den Uproop an'n leevsten ümkehren in: "Lüüd, kiekt eenfach nich hen!"

Vör en poor Weken besöch ik mal enen Gottesdeenst — nich bi uns in Lübeck. De Pastor harr 15 Minuten för siene Predigt, un dorvun hett he alleen dree Minuten över Smuddelbiograhien vun düütsche Prominente — Semiprominente — snackt. Sien Kritik weer scharp, ernst un vun't Theologische goot begründt — man ik föhl achteran so'n licht Unwohlsien.

Poor Daag later keem ik dor achter, woso:
Wi seten in ene lütte Runn tohoop un snacken över en poor unsäglich Saken ut Fernsehen, Werbung, Boulevardpresse. Ik wull graad den Ünnergang vun't Avendland an disse Lüüd fastmaken, de sowat produzeert, dor stell sik rut, en poor ut uns' Runn — se weern meist al ene Generation öller — de kennen disse Lüüd gor nich. Se wüssen nich, wovun ik snack. Ik heff denn verkloort, wokeen Daniel K. is —— man, de Finger, de leeg in de Wund.

Dat hangt vun uns af, woveel Upmarken wi den letzten Schrott — de dor up uns indrängt — tokamen laat. Wi bruukt nich henkieken un uns denn upregen —— wi köönt würklich wegkieken.

An de Predigt, vun de ik baben vertell, hett mi schients stöört, dat to lang över so'n Kraam snackt wörr. De Kraam hett dat nich verdeent!

Nu kunn een seggen: "Dat is ja skandalös arrogant!"
Man ik segg: Nee, dat is Notwehr!

Un nu bün ik mi sülms up de Schliche kamen: Ik kiek af un to de Pienlichkeiten an, denn heff ik wat, wovun ik mi afgrenzen kann.
Un wenn ik in de Feuilletons vun renommierte Zeitungen kiek, dücht mi, bün ik nich alleen, de sik afgrenzt.
De Autoren, Programmplaner un Redakteure is dat aver piepegaal, wat wi kritisch orrer begeistert kieken, lesen orrer inschalten. Hauptsaak, wi warrt to enen Deel vun de öffentliche Upmarken. Un dorüm segg ik, weer dat ene feine Losung för Johr 2004: Eenfach nich henkieken!