vun Behrend Böckmann

Dei Wiehnachtstied geiht toenn, dei aftåkelten Bööm warrn an dei Sammelplätz afleggt, afhålt un häckselt. Lüchten daun sei nu nich miehr.

Dat Licht von 'n ganz grell lüchtend Stiern hett dei Schäpers inne Nacht den Wech nå Bethlehem wiest, wo sei denn dat Kind inne Krüff fünnen, dat Gottes-Kind, dat ranwussen dei Grünner vonne Christenheit wür. Un ut dat Stiernenlicht inne Wihnachtsnacht würn so nå un nå dei Lichten up'n Dannenbom. Un dei Lichtenpracht is ut'e Finster rutwussen mit Lichtengirlannen anne Dackrönn, up jeden Bom un Struk un sei lüchten nu von buten dei Binnendekoratschon an: Schwippbågens, Engels, Wichtel, Schnei- un Wihnachtsmänner as Rümståhlings orrer sei kladdern an Wänn' un Muern inne Hööchde. Taun Deil kümmt disse marktwirtschaftlich Wihnachtspracht ut uns Arzgebarch, œwer 'n groter Deil kümmt ut Fiernost. Nu will uns Regierung ja ok den Hannel mit China nie dörchdenken un denkt dorbi gor nich an dei välen Lichterkäden, Lüchtfiguren, Kugeln, Lametta un wat noch so allens ranschäpert ward un dat dat åhn den Schmuck ut Fiernost tau Wihnachten recht trurig warden künn. Dei Hannel mit Ierdgas un Ierdöl wür ja all nie dörchdacht, dor sall Russland doch blot dat Wunnern kriegen, woans denn in Düütschland ut dei Tiedenwenn' ok 'n Energiewenn' ward. Uns Regierung sett sik so för Wind- un Sünnenstrom in, as amerikan'sche Startapper in'n Koworkingbüro versäuken, dei Fabrikatschon von PET-Plastikbuddels ut Ierdöl up 'n Fabrikatschon ut Oltpopier un Såchspœn ümtaustellen. Dor kann 'n Katja Ebstein recht gäben, denn sei süng all 1970: "Wunner gifft dat ümmer wedder / hüt orrer morgen / künnen sei passieren / Wunner gifft dat ümmer wedder / wenn dei tau di kåmen / warst du sei ok spüren."

Doch dat geef tau dei Tiet ok all Sorgen œwer tauväl Riekdaum, un dei wiesen Maaten von'n "Club of Rom" wiern sik eins, dat dat so nich wieder gåhn künn, un hemm' ehr Infäll in 'n Bauk "Die Grenzen des Wachstums" upschräben. Œwer dei Geldjieper hett all ehr Ratschlääch in'n Wind schräben, un nu hemm' wi den Salat. Dei Globalisatschon hett sik œwerläwt un in't digitale Tietöller ward mit Satelliten, Kamikadsedrohnen, Œwerschallraketen, schietig Atombomben un noch anner Kriegsmaschinerie dei Kolle Krieg nie uplecht. Un wedder is Wihnacht, doch dei Lichten sallen nich so lüchten as gewennt, all sünd anhollen, bäten nehriger mit dei Energie ümtaugåhn.

Un so as uns Vöröllern ut Bang vör dei anglo-amerikan'schen Bomber ehr Finster verdüstert un 'n "Stromsperr" in'n Kop nåhmen hemm', so råden uns Poletiker hüt von den œwergroten Lichtenschämer un künstliche Iesbåhnen, dat Anlüchten von Buwarken bi Dach un Nacht un anner Reklåmelichten aftauseihn, üm 'n "Bleckaut" aftauwennen.

Por Börgers œwer 80 Johr ünner uns seeten as Kinner noch sülben in'n Luftschutzkeller un hemm' dat Wihnachtsfest mit Stromsperrn beläwt. Un ehr Kinnerogen füngen in 'n Krieg för Minuten an tau lüchten, wenn dei twölf taudeilten Wihnachtslichten Dach för Dach so anstickt würn, dat's bet Niejohr höllen un denn ganz afbrennen künnen. Œwer dat wier in't 20. Johrhunnert — un in't 21. künn't noch väl leger kåmen, wenn sik Poletikers wiederhen von'n Irrsinn un nich vonne Vernunft stüern låten.