vun Meike Balzer-Fraun

Veer Fruens vertellt                     

Brundorf hett sien Naam nich vun de velen ‚Brunnen‘, de dat hier geev, man vun de Klöör, de de Heiloh meist harr. Dröög is dat op den Sand vun den Geestrüch ’Bremer Schweiz’. Een lütt Geestbeek hett sien Born in de Wischen, löppt aver meist dörch’t Holt. De lierlütt Toloop to den Beek hett blots Water, wenn dat mal so richtig pladdert.

De Lüüd, de ehr Hünengräver hier nableven sünd, kregen wohrschienlich noch noog Water ut de Moorkuhlen, de middewiel aftörft, meist dröög un towussen sünd. Se harrn ja ok keen Veeh nich to börnen.
De Öllern vun ‚uns‘ veer Fruens aver weren faken bang, dat de Sööt dröög fullen un dat Veeh leden muss. Ok Hüüs sünd jümmers wedder afbrennt, wieldat de Füerwehr nich noog Löschwater harr oder dat nich so gau as nödig rankreeg.

Bi de Hüüs geev dat en Soot, villicht Zisternen. Löschkuhlen in’t Dörp hefft se heegt un pleegt. Man ahn Regen hett dat allens nix nütt!

Mit Water weer een dorüm jümmers sporsam: waschen mit Karnseep buten anne Pump, inne Köök an’n Göötsteen, de lütten Kinner in de witten Emaljeschötteln, de een unnern Kökendisch ruttrecken kunn. Baden sünnavends inne Waschköök in de Zinkwann: een na’n annern in datsülvige Water, jümmers ’n Swupp hitt Water dorto.

Un denn, un blots denn, geev dat ok frische Wäsch an!

De veer Fruens köönt sik nich besinnen, dat se mal sehn hefft, dat ehr Öllern sik wuschen hefft.
Water weer faken knapp! Sogor noch dat bruukte Afwaschwater (mit IMI un Fettogen) keem in den Swientrog. Blots nix ümkamen laten.

„Verklei nich so veel Water!“ Wo faken heff ik dat noch vun miene Omas höört, as de Göötstien al as Fodertrog in’n Höhnerstall leeg un bi uns dat Water in Köök un Baadstuuv al lang ‚ut de Wand‘ keem, man aver ok noch lang nich vun ‚Umweltschutz‘ snacken dee. Tähn putzen, Hoor waschen, Hannen waschen, afwaschen: nie nich bi lopen Water. Ok vun en Bruus wussen wi nix vun af.

Eerst siet 1963 gifft dat in Brundorf Waterrohren.

Noch as Hilde ehr Mann in de föfftiger Johren sien Huus boot hett, höör en Soot dorto. Dat Water aver weer bruun vun Iesen. Kannst nix bi maken.
För de Köök un de Kinner to waschen hett Hilde Dag för Dag ammerwies kloor Water ut ehr Tant ehren Soot ransleept. De weer so üm un bi 50 m wiet weg. De grote Wäsch hett se bi ehr Mama maakt; een Kilometer to Foot oder mit Rad hen un mit de natte swore Wäsch wedder trüch!

Water weer faken knapp

Brundorf leeg wiet af vun’n Schööt.
Ehr Water kregen de Lüüd ut Sööt
un ut Zistern’n na Regengööt.

Hüüt sprengt se mit Water,
meiht mit’n Roboter.
Sogor de Rasens sünd op Schööt!

As wenn Water nich mehr knapp weer ...