Solt un Licht

Andacht in Grönau, hollen an'n 2. Juli 2006 vun Harry Ziebell

Wat dat Solt bedüüdt för de Eerd,
dat bedüüdt ji för de Minschen.
Wenn dat Solt sien Kraft verleert,
wo sall denn mit solt warrn?
Dat döcht nix mehr, un dat warrt wegsmeten,
un de Lüüd peddt dat uteneen.

Wat de Sünn för de Welt bedüüdt,
dat bedüüdt ji för de Minschen.
En Stadt, de hooch baven up enen Barg liggt,
de kann sik doch nich verkrupen.
De blifft ümmer to sehen.

Un en Licht — dat steckt ji doch nich an un stellt dat denn ünnen enen Tuun!
Nee, up enen Lüüchter stellt ji dat, un denn is dat hell för alle Lüüd in't Huus.

Graad so sall ok juuch Licht hell lüchen!
Laat de Lüüd sehen, wat ji Godes doot,
denn geevt se juuch Vadder in'n Himmel de Ehr.

Ganz an'n Anfang vun de Bargpredigt steiht:
"As Jesus all de velen Lüüd sehg, dor steeg he up enen Barg rup. All müssen em sehen." Un later — in de Versen 13 - 16 — snackt he denn vun dat Solt un vun dat Licht.

Wenn Water Leven bedüüdt, denn höört in en Reeg ok Solt un Licht dorto. Ahn dit allens köönt wi nich leven. Wenn ik hier en Fatt mit Solt heff un dor enen Pott mit Arfkensupp, denn mütt ik de richtige Portion Solt — mit Gesmack un mit Geföhl — in de Supp geven. Dat mütt sik vertehren, dat Solt mit de ganze Supp. Sünst warrt dat nix mit den goden Smack vun de Arfkensupp. Ik mutt dat tosamenbringen, ik kann dat nich eenfach neven'anner stahn laten. Denn dann blifft de Supp faad und dat Solt ahn Wirkung.
Jüst so is dat mit dat Evangelium vun Christus, mit de Leef. De mütt ok ünner de Lüüd.

Solt, Natriumchlorid, bruukt wi för uns' Gesundheit, 10 bet 15 Gramm jeedeen Dag.
Uns' Siechenkapell in Grönau liggt an de ole Soltstraat vun Lüneburg na Lübeck, en Stück vun de Via regia, de Reichsstraat in't Mittelöller dweer dörch Europa. Lübeck weer al duntomal dat Door na'n Norden. — Un in Lüneburg weer de Sole, de levenswichtig Soltquellen. De Lüneborger hebbt dat Solt ut de Düüsternis an't Licht haalt. Dor sünd se riek mit worrn, un se hebbt mit dat Levens-Elixier ok anner riek maakt. Dormals weer Solt dat eenzig Mittel, üm Nahrung up länger Tiet to bewohren. Sünst wörr se dröög orrer schimmlig. De Handelsverkehr bruukte veel Tiet un de Winter weer lang.

Afrika is ok hüüt noch en Kontinent mit wenig Solt. Lettow-Vorbeck, de General vun de Schutztrupp in dat fröher Düütsch-Oostafrika, hett ok sien Solt-Erinnerungen. Sien Soldaten harrn lange Tiet keen Solt un müssen dorüm grote Qualen lieden. —
Ut Tansania schreev dit Johr uns Fründ, de Pastor Isaak Mironjala:
"Oh lieber harry, wir gratulieren dir zu haben 75 jahre. Natürlich du hast viel Salt mit gegessen. Das ist ein Kisuaheli Sprachwort — Umekula chumvi nyingi — Der Gott hat dir in Gunst stehen. In Tansania es gibt wenige Leute in diese Alter. Wir sterben mit 30 - 45 jahre alt. Und ich bin 54 jahre alt. Ich danke Gott dafür. ——"
In Äthiopien mütt de Lüüd dat Solt vun de Küst fast dusend Kilometer ranhalen. De Christen dor, de weten ganz gewiss, wat dat bedüüdt, wenn vun Solt de Reed is, so as uns' Heiland dat vör 2000 Johr daan hett.

Wi kennt all den schönen Bruuk, to Huus-Inweihen orrer to Hochtiet Solt un Broot mit up den Weg to geven. Jüst so hett uns Heiland an'n Anfang vun sien Bargpredigt över dat Bispill vun Solt un Licht snackt.

Ut de 30er Johren heff ik as Jung up'n Land noch de Petroleum-Lampen beleevt. Ok later noch, bet hen na de Nakriegstiet. Grootmudder stell dat Licht ümmer mitten in de Stuuv up'n Disch, un so harr den de ganze Familie wat dorvun.
"As Jesus all de velen Lüüd sehg, dor steeg he up enen Barg rup." All Lüüd sullen em sehen. So schüllt ok wi — ik un du — uns Licht nich ünner'n Scheffel stellen.

De een orrer anner vun uns hett villicht al mal de Osternacht in unsen Lübecker Dom beleevt. Meist piekendüüster weer't dor. Du kunnst man graad so even dienen Platz finnen. Vun dat groot Triumph-Krüüz weer meist gor nix to sehen, un de Lettner weer in groot Düüsternis inpackt. Aver Slag twölf — mitten in de Nacht — wörr ünner'n Lettner een Licht ansteken. Dat wörr wieder geven, denn all Besöker harrn to Beginn en Talglicht kregen. Veel Lüüd weern in'n Dom un an ümmer mehr Lüüd wörr dat Licht wiedergeven un ümmer mehr Lichten wörrn ansteken, toletzt weer dat Triumphkrüüz vun den Meister Bernd Notke mit all de biblischen Gestalten meist hell un ok de ganze Lübecker Dom.

Jesus weer up den Barg stegen, as he de velen Lüüd sehg — un all hebbt em sehn, un all hebbt em tohöört. He hett sien Licht nich in en Eck stellt. He hett dat Licht ansteken, dat nu al 2000 Johr lüücht, dat Warmnis afgifft un dat de Harten vun uns Minschen wiet maken kann.
Jesus is Licht un Solt för uns Minschen. He streut dat ünner uns ut — un dat bet in disse Morgenstunn. De Sünn — dat Licht — schient vun Oosten her dörch dat Kapellen-Finster up uns dal un maakt uns warm, ok in uns binnen. Laat diss Licht uns Harten hell maken för Gott sien Woort, för uns' Gebeet un för unsen Dank. Laat uns dat Licht rutdregen in uns' nich ümmer helle Welt!

Jesus is Licht un Solt för uns Minschen.
Wi aver schüllt Licht un Solt för de Welt sien. Ok wi hier — du un ik — schüllt dat sien. Laat uns' Gloven nich blots uns Privatsaak sien, nich blots wat för mien lütt "Kämmerlein", nich blots achter dicke Karken-Muurn!
Glieks na uns' lütte Morgenandacht maakt de Küster de Kapellendöör wedder up un wi peddt rut up de Ratzeborger Landstraat — wenn ji so wüllt, rin in disse Welt mit all ehr Godes un ok mit all ehr Slechtes.
Laat uns mit uns lütt Kraft dorto bidregen, dat wi en beten Solt un Licht för disse Welt sünd, för uns Kinner to Huus, för Navers, för Kollegen, för Kranke, villicht ok dörch en Gaav för de Dritte Welt — denn, dat is gewiss: Riek sünd wi hier jümmers noch.

Laat uns nu mit de Gedanken an Licht un Solt rutgahn in dissen Sünndag, in disse niege Week, in dissen Dag un alle Daag, in disse helle Johrstiet — Licht över Licht, Sommertiet! Freut wi uns dorto!
Un de Dank för all dat Licht geiht hen to unsen Herrgott.

Amen.