Karl H. Nissen Vun den Hilligen Aegidius, Se köönt enkelte Biller
dör Klick vergröttern. Wiest Se op dat Bild, denn seht Se
dat. Trüch kaamt Se denn mit'n Zurück-Knoop op de Browser-Symbolliest!
|
Dat eerste Mal draapt wi em bi dat Johannes-Kloster. Dat stünn
dor, wo hüüt dat Johanneum is. Dor weern Mönke to Huus,
de ut Braunschweig (Bruunswieg) ut dat Aegidien-Kloster kamen weern. Aegidius weer, so warrt dat vertellt, so üm dat Johr 700 rüm
in Athen to Huus. He hett sik as Pilger up den Weg maakt na Frankriek.
An't Mittelmeer hett he in en Höhl leevt. En Hirschkoh hett em
mit ehre Melk versorgt. Enen Dag wullen Jäger ehr dootscheten,
dorbi hebbt se denn aver den Aegidius drapen. Un so is he up männich
en Bild to sehn: mit enen Piel in't Been. In uns' Lübecker Aegidienkirch gifft dat en Bild, in den Chor ganz baven an de Wand, dor is en hilligen Mann tosehn mit en Licht in de Hand. Dat sall Aegidius sien. Vele Wunner-Geschichten gifft dat vun Aegidius. Mal weer he in Rom
bi sienen Papst. De hett em an't End vun den Besöök en poor
feine Dören ut Pinienholt för sien Kloster schenkt. Man wo
sull Aegidius de nu mitkriegen, he weer to Foot un müß över
de Bargen? Wi snackt op Plattdüütsch vun St. Tilgen orrer vun St. Ilgen
un vun de Tilgenkark. In den Chor vun St.Aegidien hangt ok en groot Gemälde von den verloren Söhn, de wedder trüch kümmt na sienen Vadder. Dicht dorbi findt wi ene Pietá, Mudder Maria mit ehren An de Wänd un an de Pieler sünd en ganze Reeg vun Lüüchter anbröcht mit en orrer twee Lichten up. Een dorvun is mien, dat segg ik so. Dor steiht up: Dit is dat Ampt der Stenbruger er Arm und Licht Steenbrügger weern de Lüüd, de mit Steen de Straten
plaastert hebbt üm 1639. Dat is noch gor nich lang her, dor harrn wi in Lübeck de "Woch vun de Engel". In all Kirchen geev dat Andachten, Vördrääg un Utstellungen, de wat mit Engel to kriegen harrn. In St. Aegidien is man up de Idee kamen, vun elkeen Engel in de Kirch en sülvern Band to jeden annern Engel to trecken. Dor hebbt wi erst markt, wo veel Engel in diss' Kirch sitten un rümsweven: över 100 hebbt wi tellt! Vun männich en Huus hier bi de Kirch rüm gifft dat wat to
vertellen. To de ganz ollen Familien in Lübeck hebbt de Vorraden to
höört. De leven ok in de Illienstraat. Twee Jungs weern dor,
een wull Hochtiet hollen. Nu weern de Toständ to de Tiet en beten
anners. En Baadstuuv mit Klobecken harrn de Hüüs nich. De
Brüdigam müß mal verswinnen, man he keem nich wedder
trüch. Sien Broder güng em söken, he keem ok nich wedder.
To letzt hebbt se de beiden funnen: Se weern in de Kloaken-Gruuv fullen
un dor to Dood kamen. Ut weer dat mit de Hochtiet un ok mit de Familie
Vorrade. An de Eck vun de Schildstraat un de St.Annenstraat steiht dat Logenhuus.
Dat gifft 'n ganze Reeg Logen, ok ganz olle. Hier, üm St. Aegidien weer mal ene ganz Un hier an de Eck vun de Stavenstraat is nu dat "Marli-Café". De Marli-Warksteden sünd ene Inrichtung för Behinnerte, und de sünd hier in dit Café beschäftigt. Na, nu heff ik enen Barg vertellt vun St. Aegidien un bi rüm, nu langt dat. Annermal warrt wi St. Jakobi ankieken. |
Kiekt Se ok hier: aegidien-kirche-luebeck.de
9.11.2003 |