Turmbu in Babel Andacht in Grönau, hollen in'n Maimaand 2005 vun Harry Ziebell |
||
Nu harrn
de Minschen up de Eerd een Spraak, se bruken ok all desülvigen
Wöör. Un se
sään to'nanner: Aver
nu keem Gott hendal, he wull sik de Stadt un den Torm mal ansehen,
den de Minschen buut harrn. Un denn
dreev Gott ehr vun dor würklich över de ganze Eerd ut'neen |
||
|
Uns
Geschicht, de Turmbu in Babel, hett sik todragen in en uroll Kulturland,
to en Tiet, as hier bi uns de Germanen leven. Uroll Land mank Euphrat un Tigris un dortwischen de fruchtbor Niederungen, dat Land Sinear (dat weer Babylonien orrer ok ganz Mesepotamien), hütigendaags: Irak. In de Mitt vun de beiden Flüss liggt Bagdad. (Siet över twee Johr beschäftigt uns dor ünnen in'n Nahost jümmers noch de ganz anner Krieg aver wi sünd ja wiet weg orrer villicht doch nich?!)
De Lüüd sünd also vun de Bargen ut Armenien jümmers
den Euphrat lang na Süüdosten trocken in dit fruchtbor
Land un sünd dor bleven. Man, wovun sullen se Hüser buun?
Grote Wälder geev dat dor nich, man ok kene Steen. So hebbt
se sik denn Tegelsteen utdacht. Toon geev dat dor un Lehm un
ok Sand. Ik wahn in Lübeck in de Dörpstraat. 1950 heff ik beleevt, wo de Sudeten bi uns vör de Döör ehr egen Siedlung buut hebbt. Flietig hebbt se ut Holt Formen timmert. Dor keem Slacke rin vun't Hochofen-Wark Herrenwyk. Afbunnen hett dat un is dröögt, un denn hebbt de düütschen Flüchtlinge ut't Sudetenland (1945 verdreven to uns na Norden) dor ehre Hüüs mit buut. De staht hüüt noch. Wi sünd ünnerwegens ut Dwang orrer ut egen Stücken:
De Lüüd, de dor nu in Babel leven, dat weern ja kene Sudeten, de Hüüs buut hebbt, nee, dor weern Kräft togangen, de hebbt seggt:
Se
wullen sik dormit enen Namen maken! Ik denk dor as Bispill an Lübecks
Geschicht. Ik denk dor ok an de Politik: Ik treck den Krink wieder un denk an den slimmen Krieg in'n Irak, de ok hüüt noch nich an't End is dormit kann sik wahrhaftig keeneen enen Namen maken ok keen vun de anner Siet vun'n Ozeaan. Ik denk dor an, as ik sülvst, as twölfjährig Hitlerjung, in Lübecks Innenstadt de Fanfaren nalopen bün un luuthals mitsungen heff: "Heute, da hört uns Deutschland und morgen die ganze Welt". 12 Johr hett dat duurt, un denn weer Sluß mit dat dusendjährig Riek. En Chaos mit Millionen Dode hett uns de gröttst Despot vun all uns' Tieden bröcht. Un jüst so denk ik an dat SED-Regime, dat hett över viertig Johr Bestand hatt, un de Marxismus vun Lenin un Stalin harr sik den Welt-Kommunismus up de Fahnen schreven. Allens is as de Turmbuu in Babel tosamenbraken! Un noch en poor Wöör to uns' Wirtschaft vun de wi alltohoop afhängig sünd. Bi mien Afschlußprüfung 1950 is uns vun den Schooldirektor mit up den Weg geven: "De Wirtschaft de Wirtschaft kennt kene Gefühle!" 45 Johr in mienen aktiven Deenst sünd mi disse Wöör jümmers wedder över den Weg lopen. Wi
kennt all dat Spektakel mit de düütsche Bank: 2004 över
2 Milliarden Gewinn, de Boß mit dat Victory-Teken kasseert
in een Johr 10 Millionen Gehalt, aver gliektiedig warrt künnig
maakt, Dusende vun Angestellte köönt gahn! Ok de groten Konzerne Telekom, IBM un Siemens hebbt in't vergahn
Johr Milliarden-Gewinne maakt, man gliektiedig hebbt se Dusende
vun Arbeiter, Angestellte un Ingenieure na Huus schickt. De CDU-Querdenker un Jesuitenschöler (vun de kathoolsch Elite) Heiner Geißler fraagt in sien nie Book: "Wat wörr Jesus hüüt seggen?" In unsen Text heet dat to Beginn:
All Minschen up de Eerd harrn een Spraak, un se snacken so mit'nanner, dat se sik verstünnen. Ach, wenn wi doch in uns' Tieden mehr denn je up'nanner höörn deen tohöörn den Nächsten annehmen, mit'nanner snacken, un dat ahn to verletzen. Ach, wenn doch wedder ene nie Erweckung dörch uns' Leven gahn wörr! Dat is mien Wunsch, dat sünd mien Gedanken dorüm laat uns beden, dorför laat uns wat doon. Amen. |
Maimaand 2005
|