Dat Erfinnen vun dien Dorsien

Vun un ut dat Bauk vun Eva Christina Zeller
"Die Erfindung deiner Anwesenheit"

Ik weit nich, vun wo ik de Informatschoon kreeg, dat vun'n Klöpfer&Meyer-Verlag Fru Eva Christina Zellers Lyrik-Riemels in dat Bauk "Die Erfindung deiner Anwesenheit" up den Bäukermarkt bröcht wöör.

Ik heff en Reig Riemels in't Plattdüütsche översett. Ik nööm mi en Hart un heff Fru Zeller schreven, ierst wat ganz Persönliches un wat mi ehr Riemels bedüden jüst in de för mi nu so harde Tiet. Ik heff fraagt, wat ik mien Maten vun plattpartu.de poor översette Riemels wiesen dörvt.

Mit Hartkloppen heff ik wohl övernegsten Daag de Antwoort leest. Ik heff de Verlööf kregen un bedank mi vun Harten dorför bi den Verleger und de Dichtersfru.

Fru Zeller hett in ehr Bauk en Nawoord vun Roland Kachler. Ik ziteer veer Sätz un wünsch, dat elkeen, de sik länger vun de Riemels binnen lett, Winnst hett. De hochdüütsche Utgaav von Eva Christina Zeller "Die Erfindung deiner Anwesenheit" kann ok en Plattdüütschen gefallen!

Rudi Witzke

"Auch wenn es für die Autorin keinen Himmel zu geben scheint, so führt doch das Zu-ihm-hin-Denken an diesen so fernen und im Denken und Sprechen so nahen Ort eines geistigen Jenseits. In der schwebenden Leichtigkeit der Poesie leuchtet eine Transzendenz auf, in der der Verstorbene nicht verloren geht. In der Poesie ist er immer wieder zu finden. Wer sich auf diese Gedichte gerade als Trauernde oder Trauernder einlässt, erlebt dieses Finden, das Finden seines geliebten Verstorbenen. So werden diese Gedichte zu Sprachlichtern, die die Suche nach dem Verstorbenen erleuchten und das Finden zufallen lassen."

 

ahn sand in de stundenglöös
ahn biller

mit den doot warden de museen
slaten

"mit den doot dat leven besluten"
en theatervörhang blaumen

un en wiederleven
in de dramen vun de annern

in'n slaap köönt de biller
wohres seggen

"de slaap weer ehrder in de welt as de doot
dat vörbild ehrder as dat wollergahn"

toeerst also de biller un opletzt
sliekert wi uns vun jüm weg

en fimrieten
in't billerverbott

dat erinnern vun't vergeten
afsmieten

den mull laven
mit en sang

över dat däägliche
över dat all in't alldäägliche

mit den finger
apen krinks malen

du müßt bloots lang naug
dat graff säuken

den vörhang bekieken
wo de duven gurrn

achter de muur
de apen is för dienen blick

de fraag geiht so worüm

orrer worüm nich
gifft dat nich anfang

un sluss
wi sünd merrenmang

ok in'n letzten atentoog
ok wenn wi däglich

in't bett stiegen
üm to äuwen

vun wo noch nüms trüüchkeem
dat kunn üm de scheid gahn

de du överschreden hest
as wi scheiden överschreden

mit körff un warme hanschen
bäuker in de anner hälft

elkeen sien
up de anner siet

liggt doch jümmer de doot
siether bün ik ok dor

un versüüm dat nödigste
up miene siet

dat hett mit dat versümen to daun
dat ik mi tauschriev

weiger mi
ganz dor to sien

 

en weg utdenken
uttreden ut de gesetten vun'n plie

wo ik bün
dor is nicht de doot

un wo de doot is
dor bün ik nich

de gorn achter de muur
de blick in de lüchten finster

de weg an'n Stroom
röverreiken
mit de twiegen

 

in wulken teiken säuken
de schrifft vun de vagels

de spraak vun de sünnenblaumen-karns
ehr mathematik

dat fellstruven vun de katt
elektrisch un up disse siet

erinnern unscharp
an den vergeten droom