De Tostand vun de Straten in de Stadt weer fröher al leeg. Buten vör de Stadt geev dat gor keen faste Straten. Chausseen mit fasten Grund, de hett man eerst so vun 1840 an buut.
Nu kost Straten buun — dat höört wi alle Daag — veel Geld. Dat weer fröher ok so. Dorüm müss man "Chaussee-Geld" betahlen, dat weer so wat as Maut. Överall, wo dat rut güng ut de Stadt, dor stünn en Chaussee-Geld-Einnehmer un hett de Hand uphollen.
So weer dat ok dor, wo dat nu Moislinger-Allee heet, bi den "Roden Löwen". Enen Morgen is dor doch de Israelit Abram Goldboom mit Peerd un Wagen kamen, hett nich anhollen, is glatt dörchföhrt un hett ok nich betahlt.

Avends, as he trüch keem, is he afstegen, hett sik entschülligt, he harr dat doch so ielig, un denn hett he ok dat Chaussee-Geld aflevert.
Avers 'ne Straaf kreeg he doch noch upbrummt. Gesett is Gesett.

Ik heff vertellt vun uns Hostendoor mit de Bookstaben "S P Q L", wo de Lübecker "Senator Plitt quält Lübeck" ut maakt hebbt. Dat geev aver noch en anner Verklorn för disse Bookstaven, dat weer "Schlechtes Pflaster quält Lübeck".

Und dat weer ok so. In ganz olle Tieden müss jeedeen Huusbesitter de Straat vör sien Döör in Schuss hollen, dat heet, he müss för de en Hälft bet to de Mitt vun de Straat sorgen. De anner Hälft harr de Naver vun gegenöver, also de Naver up de anner Siet to plegen.
Nu sall dat vörkamen sien, dat Navers sik nich eenig weern — un dorna hebbt uns Straten utsehn. De een harr sien End plaastert, de anner harr dat nich.

De Steensetter — hier hebbt se Steenbrügger heten — harrn nich dat beste Ansehen. As Helpslüüd — Topleger hett man seggt — weern oft de Fruun dorbi. Dat warrt vertellt, dat de de mehrste Arbeit maakt hebbt. Ut den Grund hett 1837 mal een den Vörslag maakt, all de Steenbrügger müssen rin in den Mäßigkeitsverein, un se müssen sik verplichten to ewig Zölibat.

Vertellt warrt ok, dat de Steenbrügger en beten wat groff weern. Mal hebbt se plaastert an de Aegidienkirch bi den Paster vör de Döör. De Rammer weer mit sien Ramm to Gang. De Mamsell reet de Döör up un reep:
"So'n Larm! Dat kann uns Paster würklich nich höörn!"
"Denn is he woll doof!", kreeg se as Antwort. Doof heet twoors "taub", aver dat weer de Steenbrügger ok tototruun, dat se noch brotter antern wöörn...

De Klock vun de Kirch slöög negen. Fröhstück. De Steensetter, de Rammer setten sik up de witte Bank, kregen Swattbroot un Kääs un Wust ut de Büdels — un ok de Köömbuddel. Se hebbt düchtig tolangt. Wedder keem de Mamsell un sä:
"Dat mag uns Paster avers gor nich!"
"Denn is he woll krüüsch!", kreeg se to höörn.
Dor hett se nix mehr seggt.

Siet de Tiet hett sik doch al en beten wat ännert. Hüüt gifft dat Straten in Lübeck, de sünd in goden Tostand. Ehrlich.