Dat Plakaat Uns' Marienkirch in Lübeck warrt renoveert.
De Torms sind inrüst. Un dor sind nu clever Lüüd up den
Gedanken kamen, so'n groten, wuchtigen, ollen Kirch-Torm as Werbeflack
to bruken, as so Oort grote Litfaßsüül.
Dor hangt dat nu, dat Plakaat vun St. Marien, un verdeent Geld för dat Buwark. De Stimmen to diss Aktion, de reckt vun "Gotteslästerung" bet to enthusiastisch "ja" seggen. Ik meen, beid Positionen sünd Unsinn. För dat Plakaat, dor sprickt na mien Meen: Dat Plakaat, dat hangt blots so lang, as de Arbeit an'n Torm duurt. De Kirch hett dat Seggen dor över, för wat worben warrt so bruukt wi wohl nich up Snapsbuddels un grote Nackedeis un "Geiz is geil" töven. Un: Dor kümmt Geld för dat Buwark in de Kass. Dat is ja en Dilemma: Is de Kirch riek, so kriggt se Prügel; is se so arm, dat se Geld verdenen mütt, gifft dat ok böse Wöör. Wieder: Dat is doch nich so, dat hier to'n eersten Mal Kirch un Werben
up'nanner draapt. Ahn Werben geev dat kenen Gemeindebreef. Ahn Werben
bleev dat Kirchenkonzert leer. Un St. Marien sülvst? Is de groot Bu blots buut ut Leev to Gott,
orrer nich ok as Denkmal för den Riekdom un den Stolt vun Lübeck? Gegen dat Plakaat, dor spreken för mi twee Gründe, en weltlich un en geistlich: De weltlich Grund: Mi empöört dat, wenn Buwarke, de för Minschen en Symbol sünd as dat Brandenborger Door orrer even uns' Marienkirch to Werbezwecken nützt warrt. Dat Geld triumphiert över elkeen anner Form vun Bedüden. Mien geistlich Inwand is vun fundamental Oort. Achter de Biller un
Texte vun de Werbung steiht en Bild vun Minschen, bi de in't Leven allens
gelingt, licht is, seker is, versekert warrn kann also Stroh
för Wunschfüür. Fazit: Wenn ik pro un contra afwääg, denn kann ik de Plakaat-Aktion an St. Marien mit vertreten man mit en deep Unbehagen an de Saak. |
Plattdüütsch
vun Anke Nissen
|