Goorns mit Achtersinn
Mehr Indrück vun de Internationale Goornschau

vun Anke Nissen

Unmööglich, allens in Ruh to bekieken, allens in Ruh up sik wirken to laten, wenn du blots enen Dag up de Internationale Goorn-Schau in Hamburg-Willemsburg büst. Dorbi harrn wi dat goot, mien leef Mann un ik, wi seten komodig in Elekro-Rullstöhl un kunnen so dat hele Gelände afföhren, un bekieken, anhollen, wenn wat besünners interessant weer un ok mal utstiegen, as to'n Bispill bi den Aphteker-Goorn, also den lütten Krüdergoorn.

Boots-Beet

As sik dat för ene Hafenstadt as Hamburg höört, weern dor vele Beete formt as Boote, richtig grote Boote, also as Scheep. Un dor in weern Blomen över Blomen. In wunnerschöön to'nanner passen Harvstfarven. Alleen dor harr ik stunnenlang mank de "Scheep" rümföhrn kunnt, üm all de Blomen, all de prächtig Blöden to bewunnern.

Boots-Beet

Tehmlich lang hebbt wi uns in de Goorns vun de Weltreligionen uphollen.
De Juden as Bispill hebbt de Schöpfungsgeschicht upwiest, jüst so, as Boy Lornsen dat so fein vertellt: "Mit rein gor nix füng he an..." (1. Book Mose, 1-2).

Du leepst dörch en düüster Zelt — orrer wat dat weer — un keemst in't Licht. An'n 3. Dag leet Gott Bööm un Planten wassen, Boy Lornsen vertellt dat so:

Kamille

"Achteran schöpf he dat Gröön,
dat Gras dat Unkruut un de Bööm
de Blööm, de Büsch, de Trüffeln,
ok'n goot Sort Kantüffeln,
Gröönkohl, Arften un Porree
Kamellen för'n Kamillentee..."

Ik heff blots wenig photographeert — leider — ik weer to dull mit Kieken beschäftigt. Man vun den Dag heff ik ene Upnahme maakt, as Gott de Deerten in't Water un in de Luft maakte, as he also ok de Fisch maakt hett. Ünnen leeg blaag farvt Sägespäne un dor över weer en Ring mit wunnerfien bunte Fisch.

Gott maakte de Fisch

"He füng glieks an. Toeerst schöpf he,
wat in natt Water passen dee.
Groot un lütt un Lang un kort —
Jeedeen kreeg sien Egenort:
De Wal wörr groot, de Stint man lütt,
de Hummer grantig, platt de Bütt.
De Aal wörr lang un glitschig,
de Forellen flink un witschig,
de Haifisch beestig, rund de Robb ——"
(Boy Lornsen)

Tollkirsche

De Christlich Goorn wies den "Levenspadd vun den Minschen" up, vun de Dööp bet an't End. "Du wiest mi den Padd to'n Leven" (Psalm 16,11)

Geburt un Dööp: "Ik heff Di bi Dienen Naam ropen, Du büst mien!" (Jes.43,1). Ene nette Fru stünn neven en groot witt Dook un hett uns inlaadt, unsen Namen, mit den wi "ropen" worrn sünd, up dit Dook to schrieven. Dat hebbt wi daan.

In jeedeen Goorn stünn en Holttafel, dat een verstahn kunn wat för en Goorn dit weer. De Goorn vun de Ehe as Bispill weer en Rondell, in de Mitt stünn ene grote Kumme — ik glööv mit dat Levenswater — un ümrüm weern Beete. En Beet weer vull vun Schören, de Ehe weer twei. Up en anner Beet stünnen Körv vull mit feine rode Appeln. Ok Rosen un Disteln kunn ik dor sehen. So, as dat in ene Ehe eben is...

Groot Waterkumme in'n Goorn vun de Ehe, mit Schörenbeet un Rosenbeet

Geern weern wi dorbi west, wenn dat christlich Gebeet an den groten Holt-Disch — en Abendmahlsdisch ut vele verschieden Holtsorten ut vele christlich Länner — beedt warrt, man dat hebbt wi nich henkregen. Wi hebbt aver de gläsern Tafeln bekeken, in de dat "Unse Vadder in'n Himmel" in vele Spraken inslepen is. Wi hebbt beten wat söcht, un denn ok de plattdüütsch Faten funnen. Hett uns freut.
Ümrüm üm den schönen groten Disch stünnen Wienstöcke un beten wieder trüch heff ik Korn wassen sehn...

Wi sünd dörch den Rosenboulevard rullt un weern vun wunnerfienen Rosenduft ümweiht, ik much mi gor nich trennen.
Wi hebbt kunterbunte Dahlienbeete, meist al Dahlienfeller, sehn, dor kunnst trunken warrn vun dat Farvenmeer. Un dor weern ok vele Sorten, de ik noch nie nich sehen harr. Leider weer ik so mit Kieken beschäftigt, dat ik dat Photographeern ganz vergeten heff.

Un denn heff ik noch nie se vele vun uns gode olle Buntnessel up'n Hupen sehen, as hier. Se lüchen in deep satt düüsterroot, man ok in dat bekannte root-gröön, ut vele Beete.

Wi hebbt veel ünnerschiedlich Schrebergoorns ankeken un ok Loki Schmidt ehre lütte "Wildnis". Wi kemen an en Stück Heide vörbi. De Erika füng graad an mit't Blöhen un ok en lialütt Hünengrav hebbt wi dor funnen, so lütt, dat kunn blots för Poppen west sien.

Beten wat erschöpft hebbt wi in dat olle "Wasserwerk" Middag eten. Matjes mit Gröne Bohnen. Weer goot. Un en Glas Wien hett denn ok unse Levensgeister wedder in'n Gang sett.

Bet Klock söven an'n Avend sünd wi vergnöögt dörch de Utstellung rullt. Mien leef Mann hett in Ruh al de Hüüs, de dor nieg buut sünd, ankeken un kommenteert. Un denn hebbt wi uns ok noch en Rundfohrt mit de Tog, de up een Schien över dat Utstellungsgelände rullt, gönnt. De Schiene is up Stelzen verleggt, so dat wi goot kieken kunnen. Dorto vertell de NDR över allens, wat dat rundüm to kieken geev.

Dat Motto vun diese Goornschau is "In 80 Goorns üm de Welt", na de Idee "In 80 Daag üm de Welt" vun Jules Verne. Ik tell mal up, wat ik allens sehen heff, an wat ik mi erinner:

• Dat Land vun de Gewürze, mit grote Fässer ut de baben de verschieden Gewürze rut luurn.
• Dat Land vun'n Tee mit vele grote Teekisten — Darjeeling, Assam — un in männich Kist hett Tee wussen — ok uns gode ole Pepermint.

Dat Land vun de Gewürze un dat Land vun'n Tee

• Dat Land vun de Sied mit de "Siedenraupe Nimmersatt" un en ganz Feld vull lütte Muulbeerbööm un baben up mehre Container twee grote Muulbeerbööm.

"Seidenraupe Nimmersatt": Muulbeerbööm baven up ehrn Container

• De "drunken Piers" vun St. Francisco.
• Dat Land vun de Oliven mit enen lütten Olivenhain vull bizarre Olivenbööm, un en groot Tafel mit Rezepte för Olivenöl.
• Ik heff dat Land vun de Geysire sehen und dat Land vun de Pyramiden un, un, un —

Överall stünnen Schiller, as dit, mit interessante Informationen.

Ik glööv, dat kann jeedeen verstahn, wenn ik vör luter Kieken kuum to'n Photographeern kamen bün.
Un bi all dat vele Kieken, heff ik noch lang nich allens sehen — ik kunn glatt noch mal henföhrn!