Karl H. Nissen

Noch mehr grote Hüüs in Lübeck:
Slott Rantzau

Vun lütte Hüüs in uns' Stadt un von de Gänge heff ik vertellt un ok vun dat Raathuus un dat Hillig-Geist-Hospital un anner grote Hüüs mehr. Man vun en Slott heff ik nix seggt.
In uns Stadt harrn de Kooplüüd, de Börger, dat Seggen. De hebbt sik ehre Börgermeister utkeken, un de hebbt regeert. Denn geev dat enen Bischof un en ganze Reeg Domherren, man de harrn dat nich licht hier. Adelige, so as Grafen un Ritter, de harrn wi hier nich, de müssen buten blieven, un dorüm geev dat ok keen richtig Slott. Liekers hebbt wi an de Straat, de "Parade" heet, en Huus, dor seggt wi "Palais" orrer "Slott Rantzau" to. Up de "Parade" hebbt sik lange Tiet die Stadtsoldaten upstellen müsst, un de Lübecker hebbt tokeken, wat se ok graad stünnen.

Mit dat "Slott" is dat en lange Geschicht.

Nich wiet af is uns Dom. Un dicht bi den Dom hebbt de Domherren wahnt in schöne, grote Hüüs. Dat weern de Kurien. Ok as Lübeck en evangelisch Stadt worrn is, bleev dat noch lang so.

18o4 is dat Huus — wat wi hüüt "Slott Rantzau" nöömt — versteigert worrn, köfft hett dat Herr vun Evers. De weer Pronotar, un sien Familie hett dat Huus över 50 Johr behollen. Sien Enkel hebbt so männichmal in den ollen gotischen Keller rümtoovt, se hebbt natte Fööt un ok mal den Achtersen vull kregen.

Geern warrt vertellt, dat de Königin vun Sweden in dat Huus to Besöök weer. Dat stimmt ok: eenmal, för twee Daag.

Denn hett de Familie Evers dat Grundstück verköfft an Graf Kuno von Rantzau-Breitenburg. De Rantzaus höört to den ganz ollen Adel in uns Land. Graf Kuno hett dat Huus ümbuut, dat kreeg en ganz anner Gesicht. Vun de Gotik is blots an de Rücksiet noch en beten nableven. Man sünst is dat rundüm "neugotisch". Dat weer dormals modern. Baven an den Gevel sünd de Wappen vun sien Familie to sehn. Vertellt warrt, dat de Graf nich veel in dat Huus leevt hett, man liekers weer he doch Maat in uns Gemeinnützige Gesellschaft.

1860 wörr en groot Schiller-Fest in Lübeck fiert. De ganze Stadt weer up de Been, de Hüüs weern smückt so schöön, as't man güng. Dat Schöönst weer dat vun den Grafen Rantzau. In't Blatt stünn to lesen:
"...als der hohe Giebel bis in das Türmchen auf der Spitze von Lichtern erglänzte, als der große feenhaft geschmückte Balkon einem schwebenden Garten glich...."

In den Krieg 1870/71 geven de Rantzaus dat Huus frie för verwundte Soldaten.
De Graf hett 1875 dat Huus wedder verköfft.

En poormal is dat in anner Hännen kamen, denn hett — 1882 — de Koopmann Edmund Pülschen dat övernahmen. He keem ut Hamborg un harr enen Laden an de Eck vun de Pfaffenstraat un de Breed-Straat. Dor kunn een Jacken un Büxen köpen ut England, Parfüms un gode Zigarren.

Vun em warrt de Geschicht vertellt, dat he sienen Hoot up de Schienen vun de Stratenbahn leggt hett, wenn he dat hild harr. De höll denn extra för em an un leet em instiegen.
He harr enen Verköper in sienen Laden, dat weer Herr Kamerhuis. De hett bald enen egen Laden upmaakt, un wull denn mal en Herr "en Herr" sien, denn hett he sienen Antog un sienen Slips bi Kamerhuis köfft. Dit Geschäft geev dat bet in uns Daag.

Herr Pülschen harr en gode un glückliche Hand. En poor Hüüs hett he sülms buut un en poor hett he köfft, 1882 ok dat Slott Rantzau. Dat Slott weer denn sien Tohuus bet 1901.
Dorna is dat Slott denn in den Besitz vun de Stadt Lübeck övergahn, un de hett överleggt, wat man dor nich en Swimmhall ut maken kunn. Dat is nix worrn, to'n Glück.
Man denn kemen Johren, de nich so goot weern för dat Slott. Johannes Warncke, he weer en begeisterten Lübecker, schreev mal:
"...das als Notknecht so manche Verwaltungen un Institute beherbergt hat."
Un wieder schreev he:
"Jedem Besucher fällt der neugotische "schlossartige" Bau auf, aber noch mehr seine jetzt aufs äußerste verwahrloste Umgebung."

Ganz veel hett sik ok in uns Tiet nich ännert. Dat Eichamt seet dor en Tietlang in un ok uns Denkmalschutz. Binnen is ümbuut worrn, Leitungen sünd leggt, Wännen introcken, dat weer allens en beten trurig.

Man denn harrn wi Glück. De "Deutsche Stiftung Denkmalschutz" mit ehren Generalsekretär Dr. Robert Knüppel — he weer mal uns Börgermeister — is kamen un hett dat Slott saniert un restauriert. Nu is dat wedder en Prachtstück.
De Ingang is dor, wo he henhöört, binnen is de richtige Trepp an den richtigen Platz, allens kreeg Farv, so as dat fröher mal west is.

Un denn de Rokokosaal, wunnerschöön! Groot un wiet, hoge Finster na de Parade to up de Balkon rut. Un binnen de velen, feine Stuckarbeiten, so as lütte Putten, hübsche Damen, de Musik, de Malerie un noch veel mehr köönt wi nu sehn an de Deck un över de Dören.
Un in disse Herrlichkeit sitt nu de Verwaltung vun dat Schleswig-Holstein-Musik-Festival.

Ik wünsch mi, dat de dor recht lang sitten kann.